ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ

                                                                                          (ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ)+ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲဘုရား
"ဆရာေတာ္ဘုရား၊ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဘာကိုေခၚပါသလဲဘုရား၊ ဘာသာျခားတစ္ဦးဦးက ေမးလာလွ်င္ မည္သို႔ ေျဖရမွာပါလဲဘုရား တုိတိုရွင္းရွင္းနဲ႔ နားလည္ေအာင္ ျပန္ေျပာျပႏိုင္ေအာင္ ေျဖဆိုေတာ္မူပါဘုရား၊ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ဆရာလုပ္တာ မဟုတ္ပါဘုရား၊ အခ်ဳိ႔က ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ -
(၁) ကံ၊ ကံရဲ႔ အက်ဳိးကို ယံုၾကည္ရမယ္၊
(၂) အတိတ္ဘဝ ရိွတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ရမယ္၊
(၃) ဘဝရဲ႔ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္ ရိွတယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ရမယ္ - လုိ႔ အမိန္႔ရိွပါတယ္။"
"အခ်ဳိ႔က 'ဗုဒၶဘာသာ' ဆိုတာ ဗုဒၶဆိုတာ ဘုရား၊ ဘာသာဆိုတာ အယူဝါဒ၊ ဘုရားရဲ႔ အယူဝါဒလုိ႔ ေျဖဆိုၾကပါတယ္ဘုရား။"
"အခ်ဳိ႔ကလည္း သာသနာဆိုတာ အဆံုးအမ၊ ဘုရားရဲ႔ အဆံုးအမ၊ သာသနာကို ဗုဒၶဘာသာေခၚေၾကာင္း ေျပာၾကပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာ သာသနာကို အေသးစိတ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိခ်င္ေနပါတယ္ဘုရား။ ဆရာေတာ္ဘုရား ေျဖၾကားေပးပါဘုရား"
"အံမေလး၊ အေမးသာေျပာရတယ္၊ အေျဖေတြကလည္း စံုလုိ႔ပါလား၊ ဘုန္းႀကီးက ဘယ္လုိေျဖရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး"
"ဆရာေတာ္က တပည့္ေတာ္နားလည္ေအာင္ ေျဖပါဘုရား၊ အဲဒီအေျဖေတြကို စိတ္တုိင္းမက်လုိ႔ ဆရာေတာ္ဘုရားကို ထပ္မံေမးေလွ်ာက္ျခင္းပါဘုရား"


"အင္း ... ဘုန္းႀကီးေျဖမွ ပို႐ႈပ္ကုန္ရင္ ခက္မယ္။"
"ဆရာေတာ္ဘုရား ေျဖရင္ ရွင္းမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ ေျဖေပးပါဘုရား။"
"အင္း ... ေျဖရမယ္ဆိုရင္ ဘုန္းႀကီးက ဗုဒၶဘာသာလုိ႔ ေခၚတာကို လံုးဝမႀကိဳက္ပါ၊ ဗုဒၶသာသနာလုိ႔ ေခၚမွ ႀကိဳက္ပါတယ္၊ (သို႔) ဗုဒၶဝါဒလုိ႔ ေခၚမွ ၾကိဳက္ပါတယ္"
"ဘာျဖစ္လုိ႔ပါလဲ ဘုရား"
"ဘုန္းႀကီးတို႔ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ ဗုဒၶဘာသာလုိ႔ တြဲေခၚတဲ့စကားလုံး တစ္လံုးမွ မရိွပါ၊ ဗုဒၶသာသနာလုိ႔ တြဲေခၚတဲ့ စကားလံုးေတြေတာ့ အမ်ားႀကီး ရိွတယ္။ 'ဗုဒၶသာသန'ကို ျမန္မာလုိျပန္ရင္ 'ဗုဒၶရဲ႔ အဆံုးအမ' လုိ႔ ျပန္တာေကာင္းပါတယ္။ ဘုရားရဲ႔ အဆံုးအမလုိ႔ ျပန္ရင္ အျခားဘုရားေတြနဲ႔ ေရာေႏွာသြားမွာ စိုးလုိ႔ပါ၊ အဲဒီ ဗုဒၶက ဘယ္လုိသာသန အဆံုးအမေတြ ေပးခဲ့လဲေမးရင္ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာျပပါလား ေမးရင္ ဒီပါဠိဟာ အခ်ဳပ္ပါပဲ။

သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊
ကုသလႆ ဥပသမၸဒါ။
သစိတၱ ပရိေယာဒပနံ၊
ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။ ... တဲ့"

"အဲဒီမွာ ဗုဒၶါန သာသနံ-ဆုိတာ ဗုဒၶသာသနာ-ဆုိတာပါပဲ၊ အဲဒီပါဠိကို ျမန္မာမျပန္ဘဲ ရွစ္လံုးဘြဲ႔နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။"
အကုသိုလ္စု၊ မျပဳေရွာင္ခြာ၊
ကုသုိလ္အမ်ား၊ ႀကိဳးစားစံုစြာ၊
မိမိစိတ္ရင္း၊ ပြတ္ဝင္းျဖဴငွာ၊
ဤသံုးပါး၊ ဘုရားသာသနာ။ ... တဲ့"
"ဘုရားသာသနာဆုိတာ ဗုဒၶသာသနာ၊ ဗုဒၶအဆံုးအမကို ေခၚတယ္၊ ဗုဒၶတုိင္းရဲ႔ အဆံုးအမကို ေခၚပါတယ္။ အဲဒီအဆံုးအမကို ျမန္မာစကားေျပနဲ႔ ေျပာရရင္ -

(၁) အကုသုိလ္မွန္သမွ် ဘာမွ မလုပ္နဲ႔၊
(၂) ကုသိုလ္ကို စံုေအာင္လုပ္၊
(၃) မိမိစိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထား။... တဲ့ "

"အဲဒီအဆံုးအမ သံုးမ်ဳိးကို အက်ယ္ခ်ဲ႔ရင္ နိကာယ္ငါးရပ္ ပိဋကတ္သံုးပံု ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအဆံုးအမ တစ္နည္းေျပာရရင္ 'ဓမၼဝိနယ'လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္၊ ဓမၼဝိနယနဲ႔ သာသနသည္ သေဘာခ်င္းတူပါတယ္။ သာသနကို တရားကိုယ္အခ်ဳပ္ေကာက္ရင္- မဂ္ေလးတန္၊ ဖုိလ္ေလးတန္၊ နိဗၺာန္ပရိယတ္ကို ေကာက္ရသလုိ ဓမၼဝိနယ-အရလည္း အဲဒီတရားေတြပဲ ေကာက္ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးက ဗုဒၶသာသနာ၊ ဗုဒၶဝါဒလုိ႔ ေခၚတာပဲ ႀကိဳက္ပါတယ္။"
"မွန္ပါဘုရား၊ ဆက္ရွင္းပါဦး ဘုရား"
သူတို႔ နားလည္သလုိ သူတို႔ ဘာသာမ်ားနဲ႔ တန္းတူထားၿပီး သူတို႔အေခၚအတိုင္း ေခၚေဝၚရာမွ 'ဗုဒၶဘာသာ' ဆိုတဲ့ အေခၚ ျဖစ္လာတာပါ၊ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဂ်ပ္ဆင္အဘိဓာန္မွ ဘာသာျပန္ဆုိခ်က္ကို နားေယာင္ၿပီး ေခၚရာမွ ဗုဒၶဘာသာဆုိတဲ့ အသံုးအႏႈန္း ေပၚေပါက္လာပါတယ္။"
"ဘာသာဆုိတာ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားကို ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာကို ဘာသာလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒ ဗုဒၶသာသနာက ဒီလုိ မဟုတ္ပါ၊ ဂဂၤါဝါဠဳ သဲစုမက ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားအမ်ားကို ယံုၾကည္တဲ့ ဝါဒပါ။ တစ္ဆူတည္းေသာဘုရားကို ကိုးကြယ္တဲ့ Religion ဘာသာမဟုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ဗုဒၶဝါဒကို ဗုဒၶဘာသာ-လုိ႔ မေခၚသင့္ပါ။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာလုိ႔သာ ေခၚသင့္ပါတယ္။"
"ေအး ... ဘာသာေရးဆိုတာ ထာဝရဘုရားသခင္နဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းရန္ မွန္ကန္တဲ့နည္းလမ္းကို ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာ ဝါဒဟာ ထာဝရ ဘုရားသခင္နဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းရန္ မွန္ကန္တဲ့ နည္းလမ္း ဟုတ္ရဲ႔လား"
"မဟုတ္ပါဘုရား"
"ေအး ... ဘာသာေရးဆိုတာ ႐ိုေသကိုင္း႐ႈိင္းမႈ (သို႔) ထာဝရ ဘုရားသခင္အား ဂုဏ္ျပဳခ်ီးက်ဳးမႈကို ေခၚပါတယ္၊ ဗုဒၶဝါဒသည္ အဲဒီလုိ မဟုတ္ပါ၊ ၿပီးေတာ့ ဘာသာေရးဆိုတာ ထာဝရဘုရား၊ အတၱဝိညာဏ္၊ ေကာင္းကင္ဘံု ဆုေတာင္းပတၳနာတို႔နဲ႔ မ်ားစြာဆက္စပ္ေနတဲ့ ယံုၾကည္မႈ တစ္ရပ္ကို ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒက ထာဝရဘုရား၊ အတၱဝိညာဏ္၊ ေကာင္းကင္ဘံု ဆုေတာင္းမႈကို လက္မခံလုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ-လုိ႔ မေခၚသင့္ပါေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"ေအး ... ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ဗုဒၶကို ကုိးကြယ္တာက ဗုဒၶရဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္တာပါ၊ ဘုရားရွင္ကို ကယ္တင္ရွင္အေနမ်ဳိးနဲ႔ ယံုၾကည္တာ မဟုတ္ပါ၊ ကိုးကြယ္တာ မဟုတ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ ဗုဒၶက ဆရာစား၊ ဗုဒၶက လက္ဆုပ္၊ လက္ကိုင္ လွ်ဳိ႔ဝွက္ထားတဲ့ 'အာစရိယမု႒ိ' မရိွပါ၊ ဗုဒၶက်င့္သလုိ က်င့္က ဗုဒၶျဖစ္ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ထားခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာက ဆုေတာင္းသက္သက္ ဝါဒမဟုတ္ပါ၊ ဆုေတာင္းဘာသာ မဟုတ္ပါ။ ဆုေတာင္းသက္သက္ဆုိရင္ ဘာသာေရးလုိ႔ ေခၚရပါတယ္။ ဒါျဖင့္ ဗုဒၶဝါဒ ဗုဒၶသာသနာမွာ ဆုေတာင္းမႈ မရိွဘူးလား-ဆိုေတာ့ ရိွပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒရဲ႔ ဆုေတာင္းမႈက ကိုယ္ျပဳထားတဲ့ ကုသုိလ္ကံရဲ႔ အက်ဳိးကို ေတာင္းယူတာပါ၊ ဘာမွမလုပ္ဘဲနဲ႔ ေတာင္းတာမဟုတ္ပါ၊ ယခုအခါမွာ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာဟာ ဘာသာေရးဆန္ေနၿပီေနာ္၊ သတိထားပါ။"
"မွန္ပါဘုရား"
"ဗုဒၶဝါဒဟာ ပစၥဳပၸန္ကံ ပစၥဳပၸန္ အေၾကာင္းအက်ဳိးတရားေတြကို ဦးစားေပးတဲ့ ဝါဒပါ။ ဗုဒၶဟာ ကိုယ္တုိင္ဓမၼကို ရွာေဖြၿပီး ကိုယ္တိုင္ ဗုဒၶျဖစ္မွ ဗုဒၶအျဖစ္ ေရာက္ပံု လမ္းစဥ္ က်င့္စဥ္ေတြပဲ ေဟာခဲ့ပါတယ္၊ ဆုေတာင္းဖုိ႔ မေဟာခဲ့ပါ။ အဲဒီအဆံုးအမ လမ္းစဥ္ေတြ မိမိတုိ႔ ကိုယ္ကို မိမိတို႔ အားကိုးၿပီး အဆင့္ဆင့္ေသာ ဝီရိယနဲ႔ အားထုတ္က်င့္ႀကံဖုိ႔သာ ေဟာခဲ့ပါတယ္။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာမွာ ေမ့ေလ်ာ့ ေပါ့တန္ေနလုိ႔ မရပါ၊ သတိတရား လက္ကိုင္ထားၿပီး ႀကိဳးစား အားထုတ္ယူမွ ကိုယ္လုိရာ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာက ကိုယ္အက်ဳိးကိုယ္စံ၊ ကိုယ့္အျပစ္ ကိုယ္ခံပါ၊ ဗုဒၶက အက်ဳိးကိုလည္း မေပးပါ၊ အျပစ္ကိုလည္း မေပးပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶကို မေၾကာက္ရပါ။ ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶသာသနာမွာ ဗုဒၶကို နည္းေပးလမ္းညႊန္အျဖစ္နဲ႔ အားထားယံုၾကည္တဲ့ သေဘာမ်ဳိးပါ၊ မိမိကုိယ္ကို လံုးဝပံုအပ္ၿပီး အားကိုးတဲ့ သေဘာမ်ဳိး မဟုတ္ဘူးေနာ္"
"မွန္ပါဘုရား"
"ဗုဒၶသာသနာမွာ ဗုဒၶအတြက္ ဘာမွလုပ္ေပးစရာ မလုိပါ၊ ဘာသာေရးမွာ ဘာသာဘုရားအတြက္ လုပ္ေပးရပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာမွာ ဗုဒၶက လမ္းညႊန္တဲ့ ကိစၥပါ၊ ဗုဒၶသာသနာဝင္ေတြက လုိက္နာက်င့္ႀကံရသူေတြပါ။ ဗုဒၶဝါဒ၊ ဗုဒၶသာသနာမွာ ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္က်င့္တာသည္ပင္လွ်င္ ဗုဒၶကို အျမတ္ဆံုး ပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ပူေဇာ္တယ္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။"
"ဗုဒၶဝါဒက အတၱဟိတ = ကိုယ္က်ဳိးက်င့္သက္သက္နဲ႔ ပရဟိတ = သူတစ္ပါးအက်ဳိးသက္သက္က်င့္တဲ့ ဝါဒႏွစ္ခုရဲ႔ အလယ္က သြားတဲ့ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္ဝါဒပါ၊ သာသနာပါ၊ ဘာသာမဟုတ္ပါ။ ကဲ ဒီေလာက္ဆိုရင္ ရွင္းၿပီးလား။"
"ရွင္းပါၿပီ ဘုရား"
အားလံုးသႏၲာန္၊ အျမင္မွန္၊ လ်င္ျမန္ရေစေသာ္ ...
[၁၉၉၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လထုတ္၊ ျမတ္ဆုမြန္ မဂၢဇင္း၊ စာ-၃၀] 

စစ္မွန္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ဖုိ ့အေျခခံလုိအပ္ခ်က္

                                                   

ေမး။   ။ ဗုဒၶဘာသာကို ကုိးကြယ္တဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ဘာေတြ လိုအပ္ပါသလဲဘုရား။  

ေျဖ။   ။ ကမၼႆကတာသမၼာဒိ႒ိ = ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းက်ိဳးရမယ္၊ ဆိုးတာလုပ္ရင္ ဆိုးက်ိဳးရမယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံ ဥာဏ္အျမင္မွန္ၾကီး ရွိဖို႔လိုအပ္ပါတ...ယ္။ ဒီေနရာမွာလည္း တျခားဘာသာမ်ားနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာဟာအေရွ႕နဲ႔အေနာက္၊ သမုဒၵရာဟိုဘက္ကမ္းနဲ႔ ဒီဘက္ကမ္း၊ ေျမျပင္နဲ႔မိုးေကာင္းကင္လို ကြဲျပားျခားနားလွပါတယ္။   တျခားဘာသာဘုရားေတြက မင္းတို႔လူသားေတြကို ငါဖန္းဆင္းထားတာလို႔ေဟာတယ္။ ေဂါတမဗုဒၶကေတာ့ မင္းတို႔ လူသားေတြကို ဖန္းဆင္းတာဟာမင္းတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲလို႔ ေဟာတယ္။ သူတို႔ဘုရားရွင္ေတြဟာေမတၱာရွင္၊ကရုဏာရွင္လည္း မွန္တယ္။ ဖန္ဆင္းတာလည္းမွန္တယ္ဆိုရင္-  

 ၁။ အသက္ရွည္တဲ့သူေတြ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္၊ အသက္တိုတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။

၂။ အနာေရာဂါကင္းတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္သာ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။ အနာေရာဂါမ်ားတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္း သင့္ဘူး

၃။ ရုပ္လွတဲ့သူေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္၊ရုပ္ဆိုးတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး

 ၄။ အေျခြရံမ်ားတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္သာ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။ အေျခြရံနည္းတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။

၅။ ဆင္းရဲသူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္သာ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။

၆။ အမ်ိဳးယုတ္သူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။ အမ်ိဳးျမတ္သူေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။

၇။ ဥာဏ္ထိုင္းသူေတြျဖစ္ေအာင္ မဖန္ဆင္းသင့္ဘူး။ ဥာဏ္ေကာင္းသူေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းသင့္တယ္။  

 ဒီေမးခြန္းေတြကို ေထာက္ဆၾကည့္လိုက္ရင္ လူသားေတြကို တန္ခိုးရွင္တစ္ဦးဦးက ဖန္ဆင္းတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။ လူသားေတြဟာ မိမိကုိယ္မိမိ ဘယ္လိုဖန္ဆင္းခဲ့သလဲဆိုတာကို ဘုရားရွင္က ဥပရိပဏၰာသပါ႒ိေတာ္၊ စူဠာကမၼ၀ိဘဂၤသုတ္မွာ အခုလို ေဟာထားတယ္။  

 (၁) သူ႔အသက္သတ္သူမွာ အသက္တိုျပီး၊ မသတ္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္သူမ်ားမွာ အသက္ရွိပါသည္။

(၂) သူတစ္ပါးကို ညွင္းဆဲသူမ်ား အနာေရာဂါမ်ားျပီး၊ သနားေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားအနာေရာဂါ ကင္းပါသည္။

(၃) ေဒါသၾကီးသူမ်ား အရုပ္ဆိုးျပီး ၊ေမတၱာထားသူမ်ား ရုပ္လွပါသည္။

 (၄) ကိုယ့္ထက္သာတာကို မနာလိုသူမ်ား အေျခြရံနည္းျပီး ၊ ကိုယ့္ထက္သာတာကို ၀မ္းေျမာက္သူမ်ား အေျခြရံ မ်ားပါသည္။

 (၅) မေပးလွဴသူမ်ား ဆင္းရဲျပီး ၊ ေပးလွဴသူမ်ားခ်မ္းသာပါသည္။

 (၆) အသက္သိကၡာဂုဏ္၀ါၾကီးသူေတြကို မရိုေသသူမ်ား အမ်ိဳးယုတ္ျပီး၊ ရိုေသသူမ်ား အမ်ိဳးျမတ္ပါသည္။ 

(၇) မသိတာကို ေမးျမန္းသူမ်ား ညဏ္ေကာင္းျပီး၊ မသိတာကို မေမးျမန္းသူမ်ား ညဏ္ထိုင္းပါသည္။  

ဒီအေမးအေျဖေတြကိုၾကည့္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ လူငယ္ေတြ ျပတ္သားစြာ ယံုၾကည္ထားရမွာက အိမ္ေထာင္းေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရး ကိစၥေတြ အဆင္ေျပတာဟာ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ျဖစ္ျပီး အဆင္မေျပတာဟာ အကုသုလ္ကံေၾကာင့္ဆိုတဲ့အခ်က္ကိုပါပဲ။ အက်ယ္ခဲ့်ျပီး ထပ္ဆင့္သိသင့္တာက -   ေျမြ၀င္ ပ်ားစြဲျခင္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ(ဟိႏၵဴ၀ါဒ)။ အလုပ္ၾကိဳးစားျခင္း၊ ကုသုလ္ရွိျခင္း ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတယ္လို႔ ယူဆရင္ ဗုဒၶ၀ါဒ။   ဖြတ္တက္လို႔ ၊ ဠင္းတနားလို႔ ဆင္းရဲတယ္၊ ခိုက္တယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အလုပ္မလုပ္လို႔၊ ႏွစ္လံုး၊ သံုးလံုး ေလာင္းကစားလုပ္လို႔၊ အကုသုိလ္ရွိလို႔ဆင္းရဲတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶ၀ါဒ။ လက္ယပ္ေခၚတဲ့ အရုပ္ကေလးရွိလို႔၊ ပုလင္းအစိမ္းထဲမွာႏွင္းဆီပြင့္စိုက္ထားလို႔ ၊ ပိုက္ဆံနဲ႔ ပံုေဖာ္ထားတဲ့ဇီးကြက္ရုပ္(လာဘ္ေခၚအေဆာင္ကပ္ျပား)ရွိလို႔ ေစ်းေရာင္းေကာင္းတာလို႔ ယူဆရင္ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ၀ိရီယ၊ ဥာဏ္ယွဥ္၊ ေစတနာ၊ ေမတၱာထားျပီး ေရာင္းလို႔ေစ်းေရာင္းေကာင္းတယ္ ယူဆမွ ဗုဒၶ၀ါဒ။ ရက္ရာဇာမွ ေကာင္းက်ိဳးေပးျပီး ျပႆဒါးက မေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္က ေကာင္းက်ိဳးေပးျပီး အကုသိုလ္က မေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶါဒ။   စေန၊ တနဂၤေႏြအစရွိေသာ ျဂိဳဟ္ေတြဟာ ေကာင္းက်ိဳးေပးတယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္က ေကာင္းက်ိဳး၊ ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္ယူဆမွ ဗုဒၶါဒ။ ခရီးသြားတဲ့အခါ နဂါးလွည့္သင့္မႈ မသင့္မႈေၾကာင့္ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္လို႔ ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ကေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးပးတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶါ

၀ါဒ။ စံုဂဏန္း၊ မဂဏန္း၊ (၁၃)ဂဏန္း၊ ကိုးဂဏန္းေတြက ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးေပးတယ္လို႔ ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္က ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးပးတယ္လို႔ယူဆမွ ဗုဒၶ၀ါဒ။ အသုဘယာဥ္ကို ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲ အိမ္၀ိုင္းထဲထားရင္၊ ျမိဳ႕ျပင္ ရြာျပင္မွာဆံုးတဲ့ရုပ္အေလာင္းကို ျမိဳ႕ထဲရြာထဲျပန္သြင္းရင္ ျမိဳ႕ခုိက္တယ္၊ ရြာခိုက္တယ္လို႔ယူဆရင္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ျမိဳ႕၊ ရြာကိုမခိုက္ အကုသိုလ္ေၾကာင့္သာ ျမိဳ႕၊ ရြာကို ခိုက္တယ္လို႔ ယူဆမွဗုဒၶ၀ါဒ။   အေလာင္းကိုင္တာခ်င္းတူပါလ်က္ သုဘရာဇာကို အေ၀းမွေရွာင္ျပီး၊ဆရာ၀န္ျဖစ္မည့္သူကို သားမက္ဖမ္းျခင္းသည္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အယူအဆြဲ မရွိဘဲႏွစ္ဦးလံုးကို တန္းတူဆက္ဆံျခင္းသည္ ဗုဒၶ၀ါဒ။   ဒကိၡဏသာခါရုပ္ပြားကို ကိုးကြယ္လွ်င္ မီးကြင္းသည္၊ ဆင္းစီးျမင္းရံဘုရားကို ကိုးကြယ္လွ်င္ စီးပြားတတ္သည္၊ ဇမၺဳပတိခၽြတ္ခန္း(မကိုဋ္စလြယ္ဆင္) ဘုရားကို ကိုးကြယ္လွ်င္ ရာထူးတတ္သည္ဟု ယူဆ၍ ကိုးကြယ္လွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။   ဒကိၡဏသာခါရုပ္ပြားကိုထုလုပ္လွ်င္ ဗုဒၶ၏သပၸါယ္ေသာ ရုပ္လကၡဏာကိုဖ်က္ဆီးရာေရာက္သည္။ ဆင္စီး ျမင္းရံဘုရားကို ထုလုပ္လွ်င္ ဘုရားရွင္၏မဟာကရုဏာကို ျပက္ရယ္ျပဳရာေရာက္သည္။ မကိုဋ္စလြယ္ဆင္ရုပ္ပြားကိုထုလုပ္လွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါးကို ယုတ္နိမ့္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ားျဖင့္၀တ္ဆင္ေပးရာေရာက္သည္ဟု ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ျပီး ထိုပံုမ်ိဳးကို မကိုးကြယ္ဘဲရဟန္းႏွင့္တူေသာ ထိုရုပ္ပြားေတာ္ကိုသာ ကိုးကြယ္ျခင္းသည္ ဗုဒၶ၀ါဒ။   လူေသျပီး ခုႏွစ္ရက္လည္မွ ိမ္မွာထြက္သည္ဟုယူဆလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ စုတိေနာက္ပဋိသေႏၶျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ ေသျပီးစကၠန့္မျခားဘဲ ေနာက္ဘ၀သစ္၌ခ်က္ခ်င္းျဖစ္သည္ဟု ယူဆလွ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒ။ မိမိေကာင္းစားခ်မ္းသာဖို႔ အဓိကထားျပီးလွဴလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ခ်မ္းသာဖို႔ အဓိကထားျပီး လွဴလွ်င္္ ဗုဒၶ၀ါဒ။ ၀ါ တြင္းကာလ၌ အိမ္မေျပာင္းေကာင္းဟု ယူဆလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ အဆင္သည့္အခ်ိန္တြင္ေျပာင္းေကာင္းသည္ဟု ယူဆလွ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒ။   လကၡဏာတြင္ အာယုလမ္းေၾကာင္းရွည္ေသာေၾကာင့္ အသက္ရွသည္သည္၊အာယုလမ္းေၾကာင္းတိုေသာေၾကာင့္ အသက္တိုသည္ဟု ယူဆလွ်င္ ျဗဟၼဏ၀ါဒ။ သူ႔အသက္ကို မသက္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးအသက္ရွည္ခြင့္ရေအာင္ ေဆး၀ါးလွဴဒါန္းျခင္းဟူေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အသက္ရွည္သည္၊သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာအကုသိုလ္ေၾကာင့္ အသက္တိုသည္ ဟု ယူဆလွ်င္ ဗုဒၶ၀ါဒ။ အာယုလမ္းေၾကာင္းသည္ သေကၤတနိမတ္သာ ျဖစ္သည္။   ဤကား လူငယ္တစ္ေယာက္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းျဖစ္ဖို႔အတြက္ အေျခခံလိုအပ္ေသာ အခ်က္တည္း။  

 မွတ္ခ်က္။            ။လူၾကီး လူငယ္မေရြး မိမိတုိ ့၏ အစကရွိခဲ့ေသာ ၊ မွားယြင္းေနေသာ ၊ လဲြမွားေနေသာ ၊ အသိမ်ား ယံုၾကည္မႈမ်ားကုိပစ္ပယ္ေရြ ့တစ္ကယ့္အစစ္အမွန္ျဖစ္ေသာ ၊ သန္ ့ရွင္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလုိ ့ ထူးတင့္ႏုိင္မွ ဆုေတာင္းဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။    အရွင္ဇ၀န ေမတၱာရွင္ ( ေရႊျပည္သာ ) ဓမၼအေမးအေျဖမ်ား စာစုမွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။ မူရင္း link မွာ >>>> http://newworldnanda.ning.com/profiles/blogs/3451740:BlogPost:71832 

ဒုလႅဘတရား ငါးပါး

Posted by ေရႊမန္းသား on June 24, 2011 at 11:09am

ဥဳးဇင္း မဂၤလာပါဘုရား၊ ဒုလႅဘတရား(၅) ပါးဆုိတာ ဘာလဲသိခ်င္ပါသည္ဘုရား၊ သူ ငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္းသိခ်င္ပါသည္ ဘုရား၊ ဥဳးဇင္းစာေတြဖတ္ရတာ အက်ိဳး႐ွိ ပါတယ္ဘုရား၊ တစ္ေယာက္တည္းဖတ္ရတာ အားမရလုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ မွ်ေဝဖတ္ပါ တယ္ဘုရား။ ဥဳးဇင္းလည္း သာသနာ့အက်ိဳးကို ဆထက္တပုိး ေဆာင္႐ြက္ႏုိင္ပါေစ ေၾကာင္းဆုေတာင္းလုိက္ပါသည္ ဘုရား၊
                                                                       
                                                                           ဝင္းသႏၱာ(ပုသိမ္)
  
  မဝင္းသႏၱာေရ ဒုလႅတရား ငါးပါးဆိုတာကေတာ့
(၁) ဗုဒၶဳပၸါဒ ဒုလႅဘ= ဘုရားအၿဖစ္ကုိရခဲတာ၊
(၂) မႏုႆတၱ ဘာဝဒုလႅဘ= လူအၿဖစ္ကို ရခဲတာ
(၃) သဒၶါသမၸတၱိ ဒုလႅဘ=သဒၶါတရားနဲ႔ ၿပည့္စုံတဲ႔အၿဖစ္ကို ရခဲတာ၊
(၄) ပဗၺဇၨိတဘာဝ ဒုလႅဘ=ရဟန္းအၿဖစ္ကို ရခဲတာ။
(၅) သဒၶမၼသဝန အတိဒုလႅဘ=သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကားနာရဖုိ႔ကုိ အလြန္ရခဲတာ
ဒါကေတာ့ ဒုလႅဘတရာငါးပါး အက်ဥ္းေလးပါ၊ 

ဒီေနရာမွာ ဒုလႅဘဆုိတာ ရခဲတာ၊ ၿဖစ္ခဲ တာဆုိတဲ႔အဓိပၸါယ္ပါ၊ ဒါေပမဲ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒုလႅလို႔ေၿပာလုိက္ရင္ သၾကၤန္ တြင္းမွာ ခဏေခတၱသကၤန္းဝတ္ၾကတဲ႔ ေတာထြက္ဦးဇင္းၾကီးေတြကို ေၿပးၿမင္တတ္ၾကပါ တယ္။ အမွန္က ဒုလႅဆုိတာ အဲဒီအဓိပၸါယ္အဟုတ္ပါဘူး၊ အထက္ကေၿပာၿပခဲ႔တဲ႔ အဓိပၸါယ္ပါ၊
ဒုလႅဘတရားငါးပါးကုိ ၿမတ္စြာဘုရားက ဂႏၶကုဋီေက်ာင္းေတာ္ထဲကို မဝင္ခင္ေန႔တုိင္း ရဟန္းေတာ္ေတြကို ေဟာၾကားၾသဝါဒေပးေတာ္မူပါတယ္၊ ဒီေန႔ရာမွာ ဗုဒၶဳပၸါဒ ဒုလႅဘ ကိုအရင္ဆုံး႐ွင္းေအာင္ေၿပာၾကည့္ရေအာင္ပါ၊
 
ဘုရားအၿဖစ္ကိုရခဲတယ္ဆုိတာ ဘုရားၿဖစ္ဖုိ႔ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းၾကာေအာင္ ပါရမီးေတြၿဖည့္ရတာပါ၊ ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြၾကာေအာင္ ကမၻာေတြၾကာေအာင္ပါရမီေတြ ၿဖည့္ရတဲ႔အတြက္ ဘုရားၿဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာမလြယ္ပါဘူး၊ ဒါေၾကာင္႔ ဘုရားအၿဖစ္ေရာက္ဖုိ႔ရဖုိ႔ ဆုိတာ ဒုလႅဘ =ခဲယဥ္းတယ္လုိ႔ေၿပာတာပါ၊
 
ေနာက္တစ္ခါ မႏုႆတၱဘာဝ ဒုလႅဘ=လူအၿဖစ္ကိုရခဲတယ္ဆုိတာကလဲ  လူၿဖစ္ဖုိ႔ုဆုိ တာအရမ္းခက္ခဲတာပါ၊ ၿမတ္စြာဘုရားကေတာ့ နခသိခသုတ္ေတာ္မွာ လူၿပည္မွာလူၿဖစ္ ေနတဲ႔သူေတြနဲ႔ ငရဲေရာက္ေနတဲ႔သူေတြကို လက္သည္းၾကားကေၿမမႈံေလးေတြနဲ႔ ဥပမာ ေပးေတာ္မူပါတယ္၊ လူၿပည္မွာ လူၿဖစ္ေနတဲ႔သူေတြဟာ လက္သည္းၾကားက ေၿမမႈံေလး ေတြေလာက္သာ႐ွိၿပီး၊ ဒုဂၢတိဘုံေတြမွာေရာက္ေနတဲ႔ သူေတြကေတာ့ မဟာပထဝီေၿမ ၾကီးေပၚက ေၿမမႈံေတြေလာက္ကိုမ်ားၿပားပါတယ္တဲ႔၊
 
ဒီအဆုိကို ဒီေန႔ေခတ္လူဦးေရေတြမ်ားလာၾကည့္ၿပီး လက္မခံႏုိင္စရာ႐ွိပါတယ္။ လက္ခံ ႏုိင္ေအာင္ဥပမာေလးေပးေၿပာၿပရမယ္ဆုိရင္ စာဖတ္သူမ်ားရဲ႕ အိမ္မွာ႐ွိတဲ႔ လူဦးေရစာ ရင္းနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕အိမ္အနီးအနားမွာ မွီးတင္းေနၾကတဲ႔ တိရစၦာန္ေတြ ၿပိတၱာေတြကို ၾကည္႔ လုိက္ရင္ အေၿဖေပၚပါလိမ္႔မယ္၊ အေဝးၾကီးသြားမၾကည့္ပဲ အိမ္ဝင္းတစ္ေနရာက ပု႐ြက္ ဆိပ္တြင္းကုိ သြားေရာက္ၾကည္႔မယ္ဆုိရင္ လူနဲ႔တိစၦာန္ ဘယ္သူကအေရအတြက္မ်ား ေနမလဲဆုိတာ မ်က္ၿမင္ကို္ယ္ေတြ႕သိရမွာပါ၊ ဒါကလူအၿဖစ္ရဖုိ႔ ခဲယဥ္းတယ္ဆုိ တ႔ဲသာဓကေလးေတြပါ၊
 
ေနာက္တစ္ခု သဒၶါသမၸတၱိ ဒုလႅဘ= သဒၶါယုံၾကည္မႈနဲ႔ ၿပည့္စုံဖုိ႔ခဲယဥ္းပါတယ္။ ဒီေနရာ မွာယုံၾကည္တယ္ဆုိတာ ဘုရား၊တရား၊ သံဃာကိုယုံၾကည္တာပါ၊ တၿခားနတ္ေတြ ဝိဇၨာ ေတြ ဘုိးေတာ္ေတြကို ယုံၾကည္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ခုေခတ္မွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဘုရားတရားသံဃာကို ယုံတာနည္းနည္း ဘုိးေတာ္ေတြ နတ္ေတြကို ယုံတာမ်ားလာတာ ေတြ႕ေနရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင္႔ ဘုရား၊ တရား ၊ သံဃာကို ယုံၾကည္တဲ႔ သဒၶါတရားနဲ႔ ၿပည့္ စုံဖုိ႔ ခဲယဥ္းတယ္လုိ႔ ၿမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားခဲ႔တာပါ၊
 
ေနာက္တစ္ခုက ပဗၺဇၨိတဘာဝ ဒုလႅဘ= ရဟန္းအၿဖစ္ကို ရခဲတာပါ၊ ရဟန္းၿဖစ္ဖုိ႔ဆုိ တာလြယ္လြယ္နဲ႔ၿဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ လူသားစင္စစ္လည္းၿဖစ္ရမယ္၊ အသက္ႏွစ္ ဆယ္လည္းၿပည့္ေၿမာက္မွ ရဟန္းၿဖစ္ခြင္႔ရတာပါ၊ ဒီေန႔ေခတ္မွာ မိဘတုိ္င္းက စစ္ဗိုလ္ ၾကီးေတြ၊ ဆရာဝန္ၾကီးေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာၾကီးေတြၿဖစ္ေအာင္ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ၾကေပမဲ႔ ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္ေအာင္ေတာ့ မိဘတုိ္င္း ေမြးမေပးႏုိင္ၾကပါဘူး၊ ရဟန္းဆုိတာ သာမန္ သကၤန္းေလးဝတ္ထားတဲ႔ ရဟန္းထက္ အက်င္သီလနဲ႔ၿပည့္စုံတဲ႔ ပညာတတ္တဲ႔ရဟန္း မ်ိဳးကို ဒီေနရာမွာ ေၿပာမယ္ဆုိရင္ ပိုသင္႔ေတာ္မယ္ထင္ပါတယ္။
 
ေနာက္ဆုံးတစ္ခုကေတာ့ သဒၶမၼသဝန အတိဒုလႅဘ= သူေတာ္ေကာင္းတရာကို ၾကား နာရဖုိ႔ အရမ္းခက္ခဲတာပါတဲ႔၊ သူေတာ္ေကာင္းတရားၾကားနာရဖုိ႔ဆုိတာ ဘုရား႐ွင္ ပြင႔္ေနမွ ဒါမမဟုတ္သာသနာေတာ္ၾကီးနဲ႔ ၾကဳံေတြ႕ရမွာ နားၾကားႏုိင္တာပါ၊ ဒါေတာင္ ကိုယ္က ဗုဒၶဘာသာဝင္သူေတာ္စင္ၿဖစ္ေနဦးမွပါ၊ အဲဒီလုိသာမဟုတ္ခဲ႔ရင္ သူေတာ္ ေကာင္းတရား နာၾကာရဖုိ႔ဆုိတာ ေဝးလာေဝးပါ၊  ဒါေၾကာင္႔ ၿမတ္စြာဘုရားက သူေတာ္ ေကာင္းတရား နာၾကားရဖုိ႔တာ အရမ္းခက္ခဲတာလုိ႔ေဟာၾကားခဲ႔တာပါ၊
 
စာဖတ္သူမ်ားလည္း ဒုလႅဘတရားငါးပါးနဲ႔ ေန႔စဥ္ၿပည့္စုံၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းလုိက္ပါ တယ္၊

အပါယ္တံခါး ပိတ္ၾကရေအာ​င္ - သုေ၀ (ဘူမိေဗဒ)

စာေရးသူသည္ အစိုးရဌာနၾကီးတစ္ခုတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္မွ် တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျပီး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ အျငိမ္းစားယူထားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ အျငိမ္းစားယူလိုက္သည့္ အခ်ိန္မွာပင္ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပျဖစ္ျပီး ဇနီး သား သမီးေလးမ်ားႏွင့္ တကြဲတျပားစီ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ေျမာက္ပုိင္းမွ ရပ္ကြက္တစ္ခုအတြင္း႐ွိ အိမ္ေလးတစ္လံုးတြင္ တစ္ေယာက္တည္းေနျပီး ျဖစ္သလို ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ေနခဲ့ရပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ အိမ္ေလးတစ္လံုးထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ဆန္ဆန္ ေနေနရေသာအခါ ယခင္က မိသားစုမ်ားႏွင့္ အတူတကြ စုစုေ၀းေ၀း ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ေနခဲ့ရသည့္ ဘ၀ကို ျပန္လည္ တမ္းတေနခဲ့ျပီး မ်ားစြာ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနခဲ့ရပါသည္။
ထို႕ေၾကာင့္ပင္ သားသမီးေလးမ်ား ေနထိုင္လ်က္႐ွိေသာ ရပ္ကြက္သို႕ ေန႕စဥ္လိုလုိ ေနပူမိုး႐ြာမေ႐ွာင္ သြားေရာက္ခဲ့ျပီး သူတို႕ေလးေတြႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေနခဲ့ပါသည္။
စာေရးသူအေနျဖင့္ သားသမီးေလးမ်ားကို ေငြေၾကးအားျဖင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ မပံ့ပိုးႏုိင္ေသာ္လည္း သူတို႕၏ ေနေရး ထုိင္ေရး ပညာေရး က်န္းမာေရးတို႕ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေမးျမန္းစံုစမ္းကာ အားေပးႏွစ္သိမ့္ေနခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ေနခဲ့ရာမွ ၁၀ တန္းေအာင္ျပီးေသာ သားက အလုပ္အကိုင္ ရ႐ွိသြားျပီး စာေရးသူကုိ ေထာက္ပံ့လာႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႕အျပင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားသိုိ႕ ေရာက္႐ွိသြားေသာ သမီးကလည္း အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပလာျပီး စာေရးသူကို လစဥ္ပံုမွန္ ေထာက္ပံ့လာႏိုင္ခဲ့ျပန္ပါသည္။
ဤကဲ့သို႕ ေငြေရးေၾကးေရး အဆင္ေျပလာေသာအခါ ၀န္ထမ္းဘ၀က အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ေသာက္သံုးခဲ့ေသာ အရက္ကို ညဥ့္အခါ အိပ္မေပ်ာ္သည္ကို အေၾကာင္းျပျပီး ျပန္လည္ ေသာက္သံုးေနမိျပန္ပါသည္။
အရက္ကို အလြန္အကၽြံ ေသာက္သံုးေနခဲ့မိသျဖင့္ စာေရးသူ၏ ဘ၀တြင္ အမွားေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳလုပ္ခဲ့မိသည္ကို ေနာင္တ မရႏုိင္ေသးဘဲ ေန႕စဥ္လိုလို အရက္ေလး တျမျမႏွင့္ ျဖစ္ေနခဲ့ရာမွ တစ္ေန႕တြင္ အိမ္နီးနားခ်င္း မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ၇ ရက္ တရားစခန္းတစ္ခုကို သူႏွင့္အတူ လုိက္ပါ၀င္ရန္ ဖိတ္ေခၚလာပါသည္။
စာေရးသူလည္း မိတ္ေဆြႏွင့္အတူ မဆိုင္းမတြ လုိက္သြားခဲ့ပါသည္။ အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းမြန္လွျပီး က်ယ္၀န္းေသာ ဓမၼရိပ္သာ၀င္းၾကီးအတြင္းသို႕ ၀င္သြားမိသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ စာေရးသူ၏ ရင္ထဲတြင္ မ်ားစြာ ေအးခ်မ္း ၾကည္ႏူးသြားရပါသည္။
အဆိုပါ တရားရိပ္သာၾကီးတြင္ ၇ ရက္လံုးလံုး ၀ိပႆနာဘာ၀နာမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္ရျခင္း၊ ကမၼဌာနစရိယ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား၏ ေန႕စဥ္ပို႕ခ်ေသာ တရားေဒသနာေတာ္မ်ားကို နာၾကားရျခင္းတို႕ေၾကာင့္ စာေရးသူ၏ ေဆာက္တည္ရာမရ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ေနခဲ့ေသာ စိတ္အစဥ္သည္ မ်ားစြာ တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းသြားပါေတာ့သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ပင္ အဆုိပါ တရားရိပ္သာၾကီးမွ အိမ္သို႕ ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ၀ိပႆနာဘာ၀နာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားကို လက္လွမ္းမွီသမွ် လိုက္လံ ႐ွာေဖြစုေဆာင္းျပီး ေလ့လာမွတ္သားေနခဲ့ပါသည္။ ထို႕အျပင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေတြ႕ရေသာ ၇ ရက္တရားစခန္းမ်ားသို႕လည္း အလ်ဥ္းသင့္သလို သြားေရာက္ အားထုတ္ေနခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ ၇ ရက္တရားစခန္းမ်ားကို ၄ - ၅ - ၁၀ ၾကိမ္ခန္႕ ၀င္ေရာက္ အားထုတ္ျပီးေနာက္ စာေရးသူ၏ ရင္ထဲမွ ေသာက အပူမီးတို႕သည္ မ်ားစြာ ေအးျငိမ္းသြားပါသည္။
စာေရးသူအတြက္ အထူးျခားဆံုး ျဖစ္ရပ္မွာ မည္သူမွ် ပိတ္ပင္တားျမစ္မရခဲ့ေသာ အရက္ေသစာ ေသာက္သံုးေနေသာ အက်င့္ဆိုးသည္ အလိုလို ျပတ္ေတာက္သြားျခင္း ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ထို႕အျပင္ မိမိတို႕ ပင္ပန္းၾကီးစြာ အားထုတ္႐ွာေဖြထားေသာ လစာေငြထဲမွ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဖခင္ၾကီးျဖစ္သူ စာေရးသူအား ေထာက္ပ့ံေနၾကေသာ သားႏွင့္သမီးတို႕၏ ေက်းဇူးကို ျပန္လည္ တံု႕ျပန္ေသာ အေနျဖင့္ စာေရးသူ၏ က်န္႐ိွေနေသးေသာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး တရားဘာ၀နာကိုသာ ၾကိဳးစား အားထုတ္သြားပါေတာ့မည္ဟု သႏၷိဌာန္ ခ်ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။
ယခင္က ဤအိမ္ေလးတြင္ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ဆန္ဆန္ ေနခဲ့ရသျဖင့္ စိတ္အားငယ္ ေနမိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ သည္အိမ္ေလးတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေနေနရသည့္ အျဖစ္ကိုပင္ လြန္စြာ ႏွစ္ျခိဳက္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ပင္ ဤအိမ္ေလးကို ေက်ာင္းကန္ဇရပ္အသြင္ သေဘာထားျပီး တရားဘာ၀နာမ်ားကို စာေတြ လက္ေတြ႕ ပြားမ်ား အားထုတ္ေနခဲ့ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ ေနခဲ့ရမွ တစ္ေန႕တြင္ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ၇ ရက္ တရားစခန္းတစ္ခုကို ညႊန္လာျပန္ပါသည္။ စာေရးသူလည္း မိတ္ေဆြ ညႊန္လာသည့္ တရားစခန္းသို႕ ၀င္ျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါသည္။ ထို တရားစခန္းမွာ အနာဂါမ္ဆရာသက္ၾကီး ၀ိပႆနာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က သန္လ်င္ျမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ တရားစခန္းျဖစ္ပါသည္။
အဆိုပါ ၇ ရက္တရားစခန္းတြင္ ေန႕စဥ္ နံနက္ ၄း၃၀ နာရီမွ ည ၁၀း၀၀ နာရီအထိ တစ္ေန႕ ၁၁ ၾကိမ္ တရား႐ႈမွတ္ရပါသည္။ တရားစခန္း အေတြ႕အၾကံဳ အေတာ္အသင့္ ႐ိွခဲ့ျပီးသူ စာေရးသူပင္ ပထမတစ္ရက္ႏွစ္ရက္တြင္ အေတာ္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ရပါသည္။
စာေရသူတို႕သည္ ၄ ရက္ခဲြတိတိ မိမိတို႕၏ ႏွာသီး၀တြင္သာ အာ႐ံုျပဳျပီး ၀င္ေလထြက္ေလကို ႐ႈမွတ္ေနခဲ့ရပါသည္။ သမာဓိမွကင္း၍ ၀ိပႆနာမျဖစ္ႏိုင္ဟု အဆုိ႐ွိသည္ႏွင့္အညီ စာေရးသူတို႕သည္ အထက္ေဖာ္ျပပါ နည္းအတုိင္း သမထဘာ၀နာကို ပြားမ်ားအားထုတ္ျပီး သမာဓိ စြမ္းအားကို ထူေထာင္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ ေယာဂီမ်ား ကမၼဌာန္းဘာ၀နာ ပြားမ်ားေနခ်ိန္တြင္ ကမၼဌာန္းနည္းျပဆရာ၊ ဆရာမမ်ားက အနီးကပ္ညြန္ၾကား ျပသေပးေနၾကပါသည္။ တရားစခန္းၾကီး၏ ၅ ရက္ေျမာက္ေသာေန႕တြင္မူ သမထ ဘာ၀နာသို႕ ကူးေျပာင္း႐ႈမွတ္ အားထုတ္ေစပါသည္။ ပထမ ၄ ရက္လံုးလံုးေယာဂီတို႕၏ ႏွာသီး၀တြင္ ၀င္ေလထြက္ေလကို အႏုစိပ္ ႐ႈမွတ္ပြားေနရာမွ ေယာဂီတို႕၏ ဦးေခါင္း ငယ္ထိပ္ေနရာသို႕ အာ႐ံုကူးေျပာင္း ႐ႈမွတ္ရပါသည္။

စာေရးသူလည္း စာေရးသူ၏ ႏွာသီး၀ေနရာမွ ဦးေခါင္း ငယ္ထိပ္ေနရာသို႕ အာ႐ံုကူးေျပာင္း ႐ႈမွတ္လုိက္ရာ စာေရးသူ၏ ဦးေခါင္း ငယ္ထိပ္ေနရာတြင္ လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္ မြမြ႐ြ႐ြ ျဖစ္ေန႐ံုမွ်မက ဦးေခါင္းငယ္ထိပ္အတြင္းသို႕ တစ္စံုတစ္ရာႏွင့္ ထိုးသြင္း ဖိႏိွပ္ထားသကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနသည္ကို ႐ႈျမင္ခံစားေနရပါသည္။
ထုိ႕ေနာက္ ေယာဂီတို႕၏ ဦးေခါင္းငယ္ထိပ္ေနရာမွ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားမက်န္ ျဖန္႕က်က္ျပီး ႐ႈမွတ္ရာတြင္လည္း စာေရးသူ၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး လႈပ္မႈ၊ ႐ြမႈ၊ ပူမႈ၊ ေအးမႈ၊ ေတာင့္တင္းမႈတို႕ကို ခံစားေနရျပန္ပါသည္။

ယခင္က တည္ျငိမ္ခုိင္ျမဲေနသည္ဟု ထင္ရေသာ ေယာဂီတို႕၏ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးသည္ အမွန္စင္စစ္ ခဏမစဲ တသဲသဲ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲေနသည္ကို ေယာဂီတို႕ကိုယ္တိုင္ ခႏၶာဥာဏ္ေရာက္ ႐ႈျမင္ေနၾကရျပီး ျဖစ္ပါသည္။
ဤသို႕ ႐ႈျမင္ႏုိင္ၾကျခင္းမွာလည္း ေယာဂီတို႕ ၄ ရက္လံုးလံုး ၾကိဳးစားအားထုတ္ ထူေထာင္ထားခဲ့ေသာ သမာဓိစြမ္းအားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႕ ခဏမစဲ ေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲေနမႈတို႕မွာ အနိစၥလကၡဏာ၊ ထိုေဖာက္ျပန္ ေျပာင္းလဲေနမႈတို႕ေၾကာင့္ မခံသာသည့္ ဆင္းရဲျခင္းတို႕မွာ ဒုကၡလကၡဏာ၊ ထိုမခံသာသည့္ ဆင္းရဲေ၀ဒနာတို႕ကို တားဆီး၍မရ အစိုးမရသည့္ သေဘာမွာ အနတၱလကၡဏာပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကမၼဌာနာစရိယ ဆရာၾကီးမ်ားက အက်ယ္တ၀င့္ ေဟာေျပာျပပါသည္။
ဤသို႕ျဖင့္ ငါ-သူတစ္ပါး-ေယာက်ၤား-မိန္းမ-လူ-နတ္-ျဗဟၼာ-ေတာေတာင္ေရေျမ ဟူ၍ မ႐ွိျပီ။ အခါမစဲ တသဲသဲ ေဖာက္ျပန္ ေျပာင္းလဲေနေသာ ႐ုပ္တရားႏွင့္ နာမ္တရားသာ႐ွိပံု၊ ထို႐ုပ္တရား နာမ္တရားတို႕သည္ ေျခက်ိဳးသူႏွင့္ မ်က္စိမျမင္သည့္ လူႏွစ္ေယာက္ အတူတကြ ခရီးသြားသလို အခ်င္းခ်င္း ေထာက္ပ့ံ အက်ိဳးျပဳေနၾကပံု ပမာအလား ႐ုပ္တရား နာမ္တရားတို႕ကို ခဲြျခားသိျမင္ျခင္း၊ သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုး အ႐ိုးစြဲခံယူခဲ့ေသာ ငါ-သူတစ္ပါး ဟူေသာ သကၠာယဒိဌိကို ခြာႏုိင္ျခင္းတို႕အျပင္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟူေသာ လကၡဏာေရးသံုးပါးကို သူေျပာ-ငါေျပာမဟုတ္၊ ေယာဂီတို႕ကိုယ္တိုင္ ႐ႈပြားဆင္ျခင္ သိျမင္ေနၾကရျပီ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ထုိ႕အျပင္ ေယာဂီတို႕သည္ ၇ ရက္လံုးလံုး သီလကို ေဆာက္တည္ထားျခင္း၊ မိမိတို႕ အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႕ကို ေခတၱယာယီ စြန္႕ခြာျပီး ယခုလို ဆိတ္ျငိမ္သည့္ ဓမၼရိပ္သာၾကီးအတြင္းတြင္ လာေရာက္ျပီး တရားဘာ၀နာမ်ား အားထုတ္ေနၾကသျဖင့္ ပါရမီ ဆယ္ပါးကို တစခ်ိန္တည္း ျဖည့္ဆည္းေနၾကသကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနပါ၍ ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ ေယာဂီတို႕သည္ သာမာန္ ပုထုဇဥ္မ်ား မဟုတ္ၾကေတာ့ပဲ အရိယာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္မ်ား ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။
ဆက္လက္၍ ၾကိဳးစားအားထုတ္သြားပါက ႐ုပ္တရား၊ နာမ္တရားတို႕၏ ျဖစ္မႈ၊ ပ်က္မႈတို႕ကို ႐ႈျမင္လာႏိုင္ၾကျပီး မဟာ ေသာတာပန္အျဖစ္ ေရာက္႐ွိႏိုင္႐ံုမက အပါယ္ေလးဘံုသို႕ မက်ေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ ယခုဘ၀အတြင္းမွာပင္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ၾကေၾကာင္းကို ရဲရဲၾကီး အာမ ခံ၀ံ့ပါသည္ဟု ကမၼဌာနာစရိယ ဆရာၾကီးမ်ားက မိန္႕ၾကားပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ ဆရာၾကီးမ်ားက မိန္႕ၾကားလိုက္သည့္အခါ အျခားေသာ ေယာဂီမ်ား မည္ကဲ့သို႕ ခံစားေနၾကရမည္ကို မသိႏုိင္ေသာ္လည္း အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ အ႐ြယ္အထိ စိတ္အလိုလိုက္ မိုက္မွားေနခဲ့ေသာ စာေရးသူလို ပုဂိၢဳလ္က သာမန္ပုထုဇဥ္ဘ၀မွ အရိယာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္ဘ၀သို႕ ေခတၱယာယီပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ေရာက္႐ွိေနျပီဟု ၾကားသိရေသာအခါ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမႈ ျဖစ္ရလြန္း၍ မ်က္ရည္မ်ားပင္ စီးက်လာခဲ့မိပါသည္။
ယခင္ကကဲ့သို႕ အလုပ္မ႐ွိ၊ အကိုင္မ႐ွိ၊ အိမ္ေလးတစ္လံုးတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေနရသျဖင့္ စိတ္အားငယ္ေနရန္မလို၊ မိမိတြင္ အမြန္ျမတ္ဆံုး အလုပ္ျဖစ္သည့္ တရားဘာ၀နာ ပြားမ်ား အားထုတ္သည့္ အလုပ္႐ွိေနပါျပီဟူေသာ အေတြး ၀င္ေနမိသည္။
အဆိုပါ တရားစခန္းၾကီးက စီစဥ္ေပးသည္ ဘတ္စ္ကားျဖင့္ အျပန္လမ္းတြင္ သန္လ်င္တံတားၾကီးေပၚသို႕ ေရာက္ေသာအခါ ျမစ္ျပင္က်ယ္ၾကီးကို ျဖတ္သန္းျပီး တိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေလးကို တစ္၀ၾကီး ႐ႈ႐ိႈက္လိုက္မိျပီးေနာက္ စာေရးသူ၏ တစ္ကိုယ္လံုး ေပါ့ပါးလန္းဆန္းေနပါေတာ့သတည္း။
                                                                                                      

                                                                                                            သုေ၀ (ဘူမိေဗဒ)

ယဥ္ေက်းလိမ္မာသင္တန္း၊ ထား၀ယ္ျမိဳ႕

ထုိလင္နွင့္ဤမယား ညားၾကရာ၀ယ္

• Posted by လျပည့္၀န္း on June 7, 2011 at 2:19am
• View လျပည့္၀န္း's blog

အိမ္ေထာင္မူ႕ ဘုရားတည္၊ ေဆးမင္ရည္ စုတ္ထုိး၊

ဤသုံးခု မူမပုိင္လွ်င္၊ ေနာင္ျပင္ရန္ ခက္သည့္ဟာမ်ိဳး ဟုစေလဦးပုညကစပ္ဆုိခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္းနွင့္လည္းရင္းနွီးသလုိ အသုံးကလဲေတာ္ေတာ္ေလး၀င္တယ္ဆုိတာ သိၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မူသည္ လူနွင့္မကင္းရာမကင္းေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ရာတည္ေထာင္၍ေနၾကေသာ လူ႔ေဘာင္အေဆာက္အုံၾကီးတြင္ အိမ္ေထာင္မူသည္လြန္စြာအေရးၾကီးလွပါတယ္။  ပ်က္စဥ္ျပင္ခဏဆုိေပမဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမွာေတာ့ျဖင့္ ျဖစ္နုိင္စရာမဟုတ္ေပ၊ အစေကာင္းမွအေနွာင္းေသခ်ာသည္သာအမွန္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မူသက္တမ္းဆုိတာကေတာ့ လူသမုိင္းနွင့္အမွ်ရွည္လ်ားလြန္းပါတယ္။ လူရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး အိမ္ေထာင္မူသည္ ရွိေနမည္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သာယာခ်မ္းေျမ႔တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးရွိသလို သာယာခ်မ္းေျမ႔ျခင္းကိုမပုိင္ဆုိင္နုိင္ေသာ အဆင္မေျပေသာအိမ္ေထာင္ေရးမ်ားကလည္း ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာေတာ့ ဒုနဲေဒးပါပဲ။ ေလာကလူသားတုိင္း အိမ္ေထာင္တစ္ခုျပဳျပီးဆိုမွေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းကုိ နစ္သက္လုိလားၾကမွာအမွန္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးသက္တမ္းၾကာလာတာနဲ့အမွ် အဆင္မေျပမူေလးေတြစတင္ေတြ႔ရွိရတာေလးေတြရွိသလို အဆင္ေျပေျပနဲ႔လွဳပ္ရွားသြားလာေနတာကိုလဲေတြ႔ရွိရပါတယ္။ စာေရးသူကေရာ ဒါေတြကုိေသေသခ်ာခ်ာ ဃဃနနသိသလားဆုိေတာ့မသိပါဘူး။ တစ္ေန့က မိသားစုအဆင္ေျပပုံေလးေတြနဲ့ပက္သက္ျပီးေတာ့ ဘေလာ့တစ္ခုမွာဖတ္မိလိုက္ရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ အက်ိဳးရွိရွိအသုံးျပဳသြားပုံေလးပါ၊ ျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ရြင္ေသာမိသားစုေလးကို ျပိဳက်မသြားေအာင္ အျမဲတမ္းထိန္းသိမ္းထားတဲ့နည္းလမ္းေလေတြပါ၊ ဘ၀နွင့္ရင္းျပီးတကယ္ျဖစ္ရပ္ေလးေတြတင္ျပထားတာေလးေတြကုိသိရလို႔၀မ္းလဲသာခဲ့မိပါတယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးဖတ္ျပီးကတည္းက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ့ပက္သက္လုိ ျမတ္ဗုဒၶကဘယ္လိုမ်ားေဟာခဲ့သလဲဆုိတဲ့အေတြးက၀င္လာမိပါတယ္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ျမတ္ဗုဒၶက လူသားတုိ့အတြက္ ေကာင္းေသာအိမ္ေထာင္ေရးျဖစ္မူ႕ကုိ ေရွူးရွုေတာ္မူလွ်က္ အိမ္ေထာင္ေရးတရားေဒသနာေတာ္မ်ားကုိေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာ (အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ပုညာဘိသႏၵ၀ဂ္၊ပဌမသံ၀ါသသုတ္)

ျမတ္စြာဘဳရား မဓုရျမိဳ႔နွင့္ ေ၀ရဥၨာျပည္အၾကားခရီးရွည္ၾကြေတာ္မူစဥ္ မ်ားစြာကုန္ေသာ သူေဌးလင္မယားတုိ့သည္လည္း ထုိ႔ျမိဳ့အၾကားခရီးထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက ခရီးလမ္းတစ္၀က္ေလာက္လဲေရာက္ေရာ အရိပ္ေကာင္းေသာသစ္ပင္၌ ေခတၱခဏအနားယူပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူေဌးလင္မယားတုိ့ကျမတ္ဗုဒၶထံသုိ႔သြား၍   ျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခုိးကန္ေတာ့ခဲ့ၾကပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကလည္း အိမ္ေထာင္ေရးတရားေတာ္နွင့္ပက္သက္၍ ဤသုိ့မိန့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါယကာတုိ႔ လင္နွင့္မယားေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္တုိ႔သည္ ေလးမ်ိဳးရွိတယ္။

ဘာေတြလဲဆုိေတာ့- ၁။သူေသလင္သည္ သူေသမယားနွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတယ္။

၂။သူေသလင္သည္ နတ္သမီးမယားနွင့္အတူတကြေပါင္းသင္းဆက္ဆံတယ္။

၃။နတ္သားလင္သည္ သူေသမယားနွင့္အတူတကြေပါင္းသင္းဆက္ဆံတယ္။

၄။နတ္သားလင္သည္နတ္သမီးမယားနွင့္အတူတကြေပါင္းသင္းဆက္ဆံတယ္ ဟုေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေသာတရားေတာ္ကုိ နာမလည္းသျဖင့္ အဘယ္သုိ႔ေသာ လင္မယားမ်ိဳးကုိ သူေသေကာင္၊ နတ္သမီး၊ နတ္သားဟုသိလိုေသာစိတ္ျဖင့္ဘုရားထံကုိေမးခဲ့ၾကပါတယ္။

၁။ဒါယကာတုိ႔ ေလာကၾကီး၌ လင္ေယာက်္ားသည္ ငါးပါးသီလကုိမလုံျခဳံ၊ ယုတ္ညံ့ေသာသေဘာတရားရွိျခင္း၊ ၀န္တုိျခင္း၊ သမဏျဗာဟၼကုိဆဲေရးျခင္းတုိ႔သည္ လင္ေယာက်ာ္း၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မယား၌ေသာ္လည္းေကာင္းရွိျငားအံ့။ ထုိသို႔ေသာလင္နွင္မယားကုိ သူေသလင္သည္ သူေသမယားနွင့္အတူတကြေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနတယ္လို႔ငါဘဳရားေဟာေတာ္မူပါတယ္။

၂။ဒါယကာတုိ႔ လင္သည္ ငါးပါးသီလကုိမလုံျခဳံ၊ ယုတ္ညံ့ေသာသေဘာတရားရွိတယ္၊ ၀န္တုိျခင္းရွိတယ္၊ သမဏျဗာဟၼဏကုိဆဲေရးျခင္းရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မယားမွာ ထုိသုိ႔ေသာသေဘာတရားကုိကမရွိေပ။ ဤသုိ႔ေသာလင္နွင့္မယားကုိေတာ့ သူေသလင္သည္ နတ္သမီးမယားနွင့္အတူတကြေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနတယ္လို႔ငါဘဳရားေဟာေတာ္မူပါတယ္။

၃။ဒါယကာတုိ႔ လင္သည္ ငါးပါးသီလကုိလုံျခဳံတယ္၊ ယုတ္ညံ့ေသာသေဘာတရားမရွိ၊

၄။ဒါယကာတုိ႔ လင္နွင့္မယားသည္ ငါးပါးသီလကုိလုံျခဳံတယ္၊ ယုတ္ည့ံေသာသေဘာတရားမရွိ၊ ၀န္တုိျခင္းမရွိ၊ သမဏျဗာဟၼကုိဆဲေရးျခင္းမရွိ၊ ထုိသုိ႔ေသာလင္နွင့္မယားကုိေတာ့ လင္နတ္သားသည္ မယားနတ္သမီးနွင့္အတူတကြေပါင္းသင္းဆက္ဆံေနတယ္လို႔ငါဘဳရားေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶ၏ေဒသနာအဆုံး၌ သူေဌးလင္မယားတုိ႔သည္ မိမိ မိမိတုိ႔၏အိမ္ေထာင္ေရးကုိ ျပန္သုံးသပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ငါဟာ သူေသလင္လား၊ နတ္သားလင္လား ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ငါဟာ သူေသမယားလား၊ နတ္သမီးမယားလား ဟူ၍လည္းေကာင္းသုံးသပ္ၾကည့္ေသာ္ သူတုိ႔သူေဌးလင္မယားတုိ႔သည္နတ္သားနွင့္တူေသာလင္၊ နတ္သမီးနွင့္တူေသာမယားမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ထုိအၾကင္လင္မယားတုိ႔သည္ လူ႔ဘ၀၌ ေကာင္းျမတ္ေသာတရားတုိ႔ကုိက်င့္၍ နတ္ေလာက၌အလုံးစုံေသာ ကာမဂုဏ္အာရုံတုိ့ကုိလိုတုိင္းရကုန္လွ်က္နွစ္နွစ္သက္သက္ေမြ႕ေလ်ာ္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ထုိျမတ္ဗုဒၶေဒသနာေတာ္သည္ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိင္းနွင့္သက္ဆုိင္ေသာတရားျဖစ္သည့္အတြက္ မိမိကုိယ္ကုိ နတ္သားနွင့္တူေသာလင္၊ နတ္သမီးနွင့္တူေသာမယားမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားသင့္သည္မဟုတ္ပါေလာ့။)

မွတ္ခ်က္။          ။ဒုတိယသံ၀ါသသုတ္ေတာ္ကုိရဟန္းေတာ္တုိ့ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ေဟာေတာ္မူထားပါသည္။
ဆုိလိုရင္းအဓိပၸါယ္မွာအတူတူျဖစ္၍မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ရဟန္းတုိ့နွင့္မဆုိင္ေသာ္လည္း
ရဟန္းတုိ့မည္သည္ဒါယကာ၊ဒါယိကာမတို႔နွင့္မကင္းေသာေၾကာင့္ရဟန္းတုိ့အေနျဖင့္သက္ဆုိင္ရာဒါယကာ၊ ဒါယိကာမတုိ႔အားေဟာၾကားဆုံးမနုိင္ေစရန္ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ဟုယူဆနုိင္ပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာ(အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ ပုညာဘိသႏၵ၀ဂ္၊ပဌမ သမဇီ၀ီသုတ္)

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဘဂၢတုိင္း သုသုမာရဂိရျမိဳ့ သားတုိ ့အား ေဘးမဲ့ေပးရာ ေဘသကဠေတာ၌ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူစဥ္ ဒီတရားေတာ္ကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ တစ္ေန့ေသာ နံနက္ခင္းပုိင္၌ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သကၤန္းကုိျပင္၀တ္ သပိတ္သကၤန္းကုိ ယူလ်က္ နကုလပိတာ သူၾကြယ္အိမ္သုိ့ ၾကြေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၾကြလာျပီးလဲဆိုေရာ နကုလပိတာနွင့္ နကုလမာတာ လင္မယားနစ္ေယာက္စလုံးဟာ ဘုရွားရွင္ကုိ ရွိခုိးဦးခ်ပါေတာ့တယ္။ ထို့ေနာက္ နကုလပိတာသည္ ျမတ္စြာဘုရားအား- အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္သည္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ ငယ္ရြယ္သူ နကုလမာတာကုိ လက္ထပ္ခဲ့ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္အိမ္ေထာင္က်ျပီဆုိကတည္းက နကုလမာတာမွတစ္ပါး အျခားေသာ အမ်ိဳးသမီးနွင့္ေဖာက္ျပန္က်ဳးလြန္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ။အယုတ္အားျဖင့္ စိတ္ျဖင့္ေတာင္မျပစ္မွားမိခဲ့ေၾကာင္းပါဘုရား ကုိယ္ျဖင့္မူကား အဘယ္မွာ ဆိုဖြယ္ရာရွိပါအံ့နည္း။ တပည့္ေတာ္သည္ ယခုဘ၀၌လည္း နကုလမာတာကုိပဲ ခ်စ္ခ်င္းပါတယ္ဘုရား ေနာက္တမလြန္ဘ၀၌လည္း သံသရာ၀ဋ္လည္ေနသမွ်ကာလပတ္လုံး နကုလမာတာနဲ့ပဲ ေတြ ့ဆုံေပါင္းသင္းျခင္ပါတယ္ဘုရား လုိ့ ေလ်ာက္တယ္။ ထုိ့နည္းအတူ နကုလမာတာကလည္း ျမတ္စြာဘုရားကုိ ေလ်ာက္ထားခဲ့ပါသည္။

ဘုရာရွင္က- ဒါယကာတုိ့လင္မယား ယခု၀ဘေရာ ေနာင္ဘ၀ပါ အတူတူခ်စ္ခင္ခ်င္တယ္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းတယ္ဆုိရင္

၁။တူမွ်ေသာ သဒၶါတရားရွိျခင္း

၂။တူမွ်ေသာ သီလတရားရွိျခင္း

၃။ တူမွ်ေသာ စာဂတရားရွိျခင္း

၄။ တူမွ်ေသာ ပညာတရားရွိျခင္း တုိ့ရွိရပါလိမ့္ဟု မိန့္ေတာ္မူခဲ့သည္။

နကုလပိတာနွင့္ နကုလမာတာတုိ့သည့္ ထုိေလးပါးေသာတရားတုိ့ျဖင့္ ျပည့္စုံစြာေနလ်က္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံသြားကုန္သတဲ့။ ေနာက္ဆုံး လူ ့ဘ၀၌ ထုိသုိ့တူမွ်ေသာ တရားတုိ့ကုိက်င့္ၾကကုန္၍ နတ္ျပည္ေလာက၌ အလုံးစုံေသာကာမဂုဏ္အာရုံတုိ့ကုိ လုိတုိင္းရကုန္လ်က္ နွစ္နွစ္သက္သက္ေမြ ့ေလ်ာ္ရကုန္သတည္း။

မွတ္ခ်က္။   ။ဒုတိယသမဇီ၀သုတ္ေတာ္ကုိ ရဟန္းေတာ္တုိ့ကုိအေၾကာင္းျပဳ၍ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။အဓိပၸါယ္မွာအတူတူပင္ျဖစ္ေသာ္ေၾကာင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။

သိဂၤါေလာ၀ါဒသုတ္၌လည္း ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရွိရပါေသးတယ္။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုျပဳျပီးဆုိရင္ လင္က်င့္၀တ္နွင့္မယားက်င့္၀တ္ဆုိျပီေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶကေဟာၾကားထားပါေသးတယ္။

လင့္က်င့္၀တ္ (၅)ပါး
(၁) ျမတ္ႏိုးၾကင္နာမႈရွိျခင္း။
(၂) ႏွိမ့္ခ်၍မဆက္ဆံျခင္း၊ မထီမဲ့ျမင္မျပဳျခင္း။
(၃) မယားငယ္အေႏွာင္းမထားျခင္း။
(၄) စည္းစိမ္ဥစၥာကို အပ္ႏွင္းျခင္း။
(၅) အ၀တ္တန္ဆာေပးျခင္း။

ေဆာင္ပုဒ္။       ။မေထမဲ့ကင္း အပ္ႏွင္းဥစၥာ

                       မိစၦာမမွား ၀တ္စားဆင္ယင္

                        ျမတ္ႏိုးၾကင္ ငါးအင္ လင္က်င့္ရာ။



မယားက်င့္၀တ္ (၅)ပါး
(၁) အိမ္တြင္းမႈ ခ်က္ျပဳတ္ ခ်ဳပ္လုပ္စေသာ အမႈႀကီးငယ္ကို ေကာင္းစြာစီရင္ျခင္း။
(၂) ႏွစ္ဘက္ေသာ ေဆြမ်ိဳးတို႕ကို ခ်ီးေျမွာက္ျခင္း။
(၃) မိမိလင္မွတပါး အျခားေယာက်္ား၌ လြန္ၾကဴးေသာအက်င့္မွကင္းျခင္း။
(၄) ရွာေဖြစုေဆာင္းရရွိသည့္ဥစၥာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း။
(၅) အလံုးစံုေသာကိစၥတို႕၌ လိမၼာ၍ ပ်င္းရိမႈကင္းျခင္း။

ေဆာင္ပုဒ္။               ။အိမ္တြင္းမႈလုပ္ သိမ္းထုပ္ေသခ်ာ

                              မိစၦာၾကဥ္ေရွာင္ ေလ်ာ္ေအာင္ျဖန္႕ခ်ိ

                             ပ်င္းရိမမူ ၀တ္ငါးဆူ အိမ္သူက်င့္အပ္ရာ။

ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥမ်ားကုိ စာေရးသူလက္လွမ္းမီသေလာက္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ အားလုံးေသာစာဖတ္သူအားလုံး ေပ်ာ္ရြင္ေသာမိသားစု၊ေပ်ာ္ရြင္ေသာအိမ္ေထာင္ေရးကုိပုိင္ဆုိင္နုိင္ၾကပါေစ..........

လျပည့္၀န္း

မေမ့ သတိ၊ သီလသမာ၊ အစျဖာ၊ သိကၡာသုံးရပ္၊ ျပည့္စုံၾက၊ ၾကိဳးစားအားထုတ္ပါ။

ဆင္ျခင္ဖြယ္ လိုက္နာဖြယ္ရာ ၾသ၀ါဒ စကားမ်ား.

သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာအက်င့္၊ မဂ္ဖိုလ္ခြင့္၊ ရလင့္ဧကန္သာ။
(မုိးကုတ္ ဆရာေတာ္)

မိုက္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပဲခံရတာ။
လိမၼာတယ္ဆိုတာ ကိုယ္ပဲစံရတာ။
မယံုခဲ့ရင္ေတာင္
မိုက္မၾကည့္နဲ့ လိမၼာပါ။
(ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ)

ယံုၾကည္ထိုက္သူျဖစ္ေအာင္ ရိုးသားရမည္။
အားကိုးထိုက္သူျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမည္။
ေလးစားထိုက္သူျဖစ္ေအာင္ စင္ၾကယ္ရမည္။
(ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ီရိယ)

ေရေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ အညစ္အေၾကးကို
ေရႏွင့္သာ စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးေၾကာႏိုင္သလို
စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ
အညစအေၾကးကို
စိတ္ႏွင့္သာလွ်င္ စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးေၾကာႏိုင္ပါ၏။
(ဗုဒၶ)

ဓေမၼာဟေ၀ ရကၡတိ ဓမၼစာရီ
တရားေစာင့္ေသာသူကို တရားကျပန္လည္ေစာင့္ေရွာက္ေပး၏။ (ဗုဒၶ)

အသက္ရွင္ဖို့စားပါ။ စားဖို့သက္သက္ အတြက္ေတာ့ အသက္ရွင္ မေနပါနဲ့။ အမ်ားအတြက္ သာသနာအတြက္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။

သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္လာေအာင္ ကိုယ္ကေကာင္း
ဒါမွ သူေတာ္ေကာင္း။
သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္ေကာင္း
သူမေတာ္လဲ ကိုယ္ကေကာင္း
ဒါမွ သူေတာ္ေကာင္း။
သူေတာ္ေကာင္းေလးျဖစ္ေစခ်င္ စိတ္ထားလွဖို႔ျပင္
သတိယွဥ္တယ္ သစၥာသံုး
ဒါမွ အျမတ္ဆံုး။

ကတညတ ကတေ၀ဒီ
ေက်းဇူးတရားကိုသိျခင္း
ေက်းဇူးတရားကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ျခင္းသည္ မဂၤလာမည္ပါ၏။
(ဗုဒၶ)

အတိတ္ကိုေတြး မေဆြးနဲ့
အတိတ္ဆိုတာ ျပန္မလာဘူး။
အနာဂတ္ကိုမွန္းဆ မလြမ္းတနဲ့
အနာဂတ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူး။
ပစၥဳပန္မွာ လုပ္သင့္ရာ၀ယ္
ပညာလံု့လ အသံုးခ်လွ်က္
ဘ၀တန္ဖိုး အားမာန္ကိုး၍
ျမတ္ႏိုးၾကည္ျဖဴ အရယူေလာ့။
(ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ)

သူတစ္ပါးအတြက္ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္
ကိုယ့္အတြက္ သင္ခန္းစာ။

သူတစ္ဖက္သား မ်က္မာန္ပြါးေသာ္ တရားမကြာ ထိန္းေစာင့္ကာျဖင့္ ေမတၱာႏွလံုး ကိုယ္ကသံုးလွ်င္ အရွဳံးဘယ္မွာရွခ်ိမ့္နည္း။
(မင္းကြန္း ဆရာေတာ္)
(ရတနာ၀ါသဘုရားေက်ာင္းကို အလည္သြားရင္းနဲ႔ ကူးယူလာခဲ့တဲ့ မွတ္သားဖြယ္ရာ ၾသ၀ါဒေလးေတြပါ။)

Software မလိုဘဲ English လိုအသံပီပီထြတ္ေလ့က်င့္မယ္။

Software ေတြတကုတကရွာျပီး English လိုအသံထြတ္ေလ့က်င့္စရာမလိုပါဘူး..ကိုယ္ကိုတိုင္သိခ်င္တဲ႔ဟာကို ရိုက္ထည့္ျပီး အသံထြတ္ခိုင္းလိုက္.ဒါကို ကိုယ့္က တူေအာင္ လိုက္ထြတ္က်င့္ေပါ့..ဒါက Control panel ထဲမွာရွိတဲ႔
Speech မွာအသံုးျပဴလို႔ရပါတယ္.။
"you have selected Microsoft Sam as the computer's default voice" ဆိုတာကိုျဖတ္လိုက္ျပီး ကိုယ္ထြတ္ခိုင္းခ်င္
တဲ႔ English စာသားကိုရိုက္ထည့္ျပီး Preview voice မွာႏွိပ္လိုက္ပါ..တိတိက်က်အသံထြတ္ေပးပါလိမ့္မယ္.တခါနဲ႔
မရရင္ အေခါက္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ Preview voice ကိုႏွိပ္ျပီး နားေထာင္ ေလ့က်င့္ႏိုင္ပါတယ္.. ဘာ Software
ကိုမွာ ခက္ခက္ခဲခဲရွာစရာမလိုဘဲ..လြယ္ကူစြာ အသံုးျပဳလို႔ရတဲ႔ Speech ကိုအက်ိဳးရွိရွိအသံုးျပဳလိုက္ၾကပါ။

Email ကေန Blog post တင္မယ္။

sangpi ရယ္အီးေမးလ္ကေနေရာ အဆင္မေျပဘူးလား။...........
ဟုတ္ကဲ...သိပ္ေျပပါတယ္...ကၽြန္ေတာ္တို႔က သတိမထားမိလို႔ပါ...တကယ့္ကို လြယ္ျပီး..လုပ္ရတာ
အဆင္ေျပပါတယ္..ကိုယ္တိုင္မၾကံဳဘူးေတာ႔..မစဥ္းစားမိလို႔မတင္ျဖစ္လိုက္တာပါ..

Step 1:  အထက္ပါပံုအတိုင္းမွာ Settings ကိုႏွိပ္ပါ.
Step2: မွာ Tab ေသးေသးေလးေတြထက္ထြတ္လာပါတယ္. (Basic,Publishing,formatting, Email & mobile)ဆို
           ျပီးေတြတဲ႔အထဲမွာ Email &Mobile ကိုႏွိပ္ေပးပါ
Step3:  Posting Options ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
Step4: Sbsangpi. sangpi10@blogger.com ဆိုျပီးေတာ႔..Box ထဲမွာ ကုိယ့္ရဲ႔
         လ်ိွ႔၀ွက္စကားလံုးကိုေရးရမွာပါ ေရးတဲ႔ေနရာမွာ နံပါတ္နဲ႔အကၡရာ ကိုတြဲေပးပါ..
       note: sangpi ဆိုျပီးေပးရင္  လံုျခံဳမႈမရွိတဲ႔အတြက္ Sangpi10 ဆိုျပီးေရးေပးမွာသာအဆင္ေျပႏိုင္မွာပါ..

Step5: မွာ Save setting ကိုႏွိပ္ျပီး..ကိုယ့္ Email ကေန အထက္က ဥပမာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႔ Sbsangpi.sangpi10@blogger.com ကိုပို႔ရမွာပါ
Note:ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုတာက Sbsangpi.sangpi10@blogger.com ကိုပို႔ရမွာမဟုတ္ဘဲ. ကိုယ့္ရဲ႔ blogမွာကိုယ့္ျဖည့္ထားတဲ႔အတိုင္းကို Email ရဲ႔ TO လိပ္စာမွာေနရာမွာထည့္ေပးျပီး Send လုပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္. Subject က  ကိုယ့္ blog ရဲ႔ Post ေခါင္းစဥ္ျဖစ္ျဖစ္ပါတယ္..


အဆင္ေျပပါေစ..
SBSangpi(စံပီး)

Blogger.com ထဲမ၀င္ဘဲ post တင္မယ္။

ေရႊလမ္းေငြလမ္း၀င္းၾကည္: ကိုစံေရ ဘေလာ့ဂါထဲ စာ၀င္ေရးလို႔မရေတာ့ဘူး။ေရးလို႔ရေအာင္ နည္းေပးပါအုံး။
ကၽြန္ေတာ္လဲ..ဒီနည္းလမ္းေလးကိုေျပာျပမယ္ဆိုျပီး.စဥ္းစားထားတာၾကာျပီး Post တင္ဖို႔လုပ္တိုင္းျပန္ျပန္ေမ႔ေနတာနဲ႔  မတင္ျဖစ္ဘူး. အခုမွဘဲတင္ျဖစ္ေတာ့တယ္.အခုတေလာ blogger ေတြအတြက္ Post တင္ဖို႔က Proxy အခက္ခဲရွိေနေတာ့ Proxy ဘဲရွာေနရတယ္.Proxy ကလဲတင္လိုက္တိုင္းအပိတ္ခံေနရေတာ့ ..ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္ရမွာဘဲ ဒီအတြက္..စိတ္မပႈပါနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ နည္းလမ္းတခုကို မထင္မွတ္ဘဲေတြ႔လိုက္ရတယ္..ဒီနည္းလမ္းေလးက  ေျပာလိုက္ရင္အားလံုးက  သိျပီးသားျဖစ္မွာပါ ဒီအတြက္ Software တခုအသံုးျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသံုးျပဳရမဲ႔ software ေလးက ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာေရးတဲ႔အခါအသံုးျပဳေနၾက Microsoft Word 2007 ျဖစ္ပါတယ္.ဒီမွာ MS word 2007 မွာက ထူးျခားအသံုးျပဳလို႔ရတဲ႔  MS word ကေနတခါတည္း blog, word press, type pad စတဲ႔ blog ေတြျပီးေတာ့ Other ဆိုျပီးေတာ့ options လဲေပးထားေတာ့  ေအးေအး ေဆးေဆးစမ္းသက္ျပီးေပ်ာ္ရႊင္စြာအသံုးျပဳႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္..

Step(1) Microsoft word 2007 open
Step(2) New
Step(3) New blog post
Step(4) create
Step(5) အဲဒီမွာ.. ကိုယ္႔ၾကိဳက္သလိုpost ကိုေရးျပင္ဆင္ျပီး
Step(6) ျပီးတဲ႔အခါေပၚမွာ Publish ကိုႏွိပ္ပါ
Step(7) Register An Account ကိုႏွိပ္ပါ။
Step(8) ဒီမွာကိုယ့္ကရဲ႔ blog က blogger ဆိုရင္ blogger ေရြးပါ word press ဆိုရင္ word press ေပါ့
Step(9) ကိုယ့္ရဲ႔ blogger ID and password ကိုထည့္ပါ (post တင္တို္င္းထည့္ေနၾက)
Step(10) ျပီးရင္အိုေက..ကိုယ့္တင္ခ်င္တဲ႔ blog name ကိုျပန္ေရြးေပးျပီး ok
              ဆိုရင္ အဆင္ေျပပါျပီး..




ၾကိဳးစားလွ်က္,
SBSangpi(စံပီး)

တရားနဲ႔ ေ၀းေနဆဲပါလား

တစ္ခါတုန္းက တကၠသိုလ္ျပည္ႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ နဂၢဇိဆိုတဲ့မင္းႀကီးတစ္ပါးရွိပါတယ္။ တစ္ေန႕မွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ရံေရြေတာ္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕အနားမွာ သနပ္ခါးေသြးေနတာကို အမွတ္မထင္ၾကည့္မိလိုက္ပါတယ္။ ရံေရြေတာ္ရဲ႕လက္မွာက ေရႊလက္ေကာက္တစ္ဖက္တစ္ကြင္းစီသာရွိေနပါတယ္။ လက္ကလႈပ္ရွားမႈရွိေပမယ့္ အသံမျမည္ပါဘူး။ ရံေရြေတာ္ကို စူးစူးစိုက္စုိက္ၾကည့္ေနတာမို႕ မိဖုရားငယ္က မနာလိုျဖစ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ဝင္ၿပီး သနပ္ခါးေသြးပါတယ္။ မိဖုရားငယ္ရဲ႕လက္မွာက ေရႊလက္ေကာက္ေတြနဲ႕အျပည့္ပါ။ ဒီေတာ့ ေက်ာက္ပ်င္ေပၚမွာ သနပ္ခါးေသြးလိုက္တိုင္း ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားသြားခ်ိန္မွာ လက္ေကာက္ေတြ တစ္ကြင္းနဲ႕တစ္ကြင္းထိမိခိုက္မိေတာ့တခၽြန္ခၽြန္နဲ႕အသံေတြ ထြက္လာတာကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။ မင္းႀကီးကေတြးပါတယ္။ “ လက္ထဲမွာ ဝတ္ထားတဲ့လက္ေကာက္ဟာ တစ္ကြင္းတည္းသာရွိမယ္ဆိုရင္ ဘာအသံမွ မထြက္ဘူး။ လက္ေကာက္ဟာ ႏွစ္ကြင္းထက္မက သံုးေလးကြင္းဝတ္ထားမယ္ဆိုရင္ အသံေတြျမည္လာတတ္ပါလား”လို႕ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းမိလာပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ လက္ေကာက္ခ်ည္းသာမဟုတ္ပါဘူး။ လူလည္းပဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ။ တစ္ေယာက္တည္းရွိခ်ိန္မွာ ဘာအသံမွ မထြက္ဘူး။ အေဖာ္မရွိတဲ့အတြက္ ေျပာစရာမရွိလို႕ပါ။ ႏွစ္ေယာက္၊သံုးေယာက္ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ အသံထြက္လာပါၿပီ။ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႕ေျပာၾကမယ္။ အဆင္မေျပတဲ့အခ်ိန္မွာ ရန္စကားေတြေျပာၾကမယ္။ ရန္ေတြျဖစ္ၾကမယ္။ စကားေတြမ်ားၾကမယ္။ အသံေတြထြက္လာၿပီ။ သေဘာက်တဲ့အသံကိုၾကားေတာ့ သာယာတပ္မက္ႏွစ္သက္မယ္။ ဒီေတာ့ ေလာဘေတြျဖစ္လာမယ္။ သေဘာမက်တဲ့အသံေတြကိုၾကားရခ်ိန္မွာ ေဒါသျဖစ္လာျပန္ေရာ။ ေလာဘလည္းမျဖစ္ဘူး။ေဒါသလည္းမျဖစ္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ အဲဒီအသံေၾကာင့္ ေမာဟျဖစ္ပါတယ္။ တရားသံကလြဲရင္ အသံေၾကာင့္ ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႕ဆိုတာ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါတယ္။ ဒါကိုသေဘာေပါက္သြားတဲ့မင္းႀကီးက ‘ ငါ့မွာ လက္ေကာက္တစ္ကြင္းကေန ႏွစ္ကြင္း၊သံုးကြင္းမကျဖစ္လာသလို ငါ့မွာပိုင္ဆိုင္မႈေတြက အင္မတန္မွ မ်ားလာတယ္။ ဥစၥာပစၥည္းေတြ၊ မိဖုရားေတြ၊ တန္ခိုးအာဏာေတြ၊ေျခြရံသင္းပင္းေတြ မ်ားစြာရွိေနတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ အသံေတြျမည္လာမယ္ဆိုရင္ ငါဟာ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပါလား၊ ဒါေတြေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့
ေလာဘေတြ၊ေဒါသေတြ၊ေမာဟေတြနဲ႕ဒီအတိုင္းသာေနမယ္ဆိုရင္ ငါဟာ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ႕ေတာ့မွာပါလား" လို႕ သံေဝဂ ဝင္လာေတာ့ မင္းႀကီးဟာ ေတာထြက္သြားပါတယ္။ တရားဓမၼက်င့္ႀကံ ႀကိဳးစားအားထုတ္လို္က္ေတာ့ ပေစၥက ဗုဒၶျဖစ္သြားပါတယ္။

မထင္မွတ္လိုက္တဲ့ သနပ္ခါးေသြးတဲ့ျဖစ္ရပ္ကေနၿပီး အျမင့္ဆံုးဘဝတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္သြားတဲ့ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါပဲ။ ဒီမွာလည္းပဲ ဒီလုိျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြကို မၾကာခဏႀကံဳဆံုရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မ်ားတရားမသိပါလိမ့္! ပါရမီမ်ားနည္းလို႕လား။ ကိေလသာပဲ မ်ားလို႕လား။ အခုလို သိလာျပန္ေတာ့လည္း ဘာေၾကာင့္မ်ားတရားမရပါလိမ့္ ! လား! လား! လား! လား! ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕အလုပ္ရႈတ္ေနေပမယ့္ တရားနဲ႕ေဝးေနဆဲပါလားေနာ္။

ေရႊတိဂံုေစတီ

ကမာၻေပၚရွိ အျမင့္ဆံုး ဘုရားေစတီမွာ ၃၂၆-ေပ ရွိေသာ ေရႊတိဂံု
ေစတီေတာ္ပင္ျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္ေပၚတြင္
တည္ရွိသည္။ ေလးဆူဓာတ္ပံု ေရႊတိဂံု ဟုလည္း ေခၚတြင္သည္။ ေစတီအစ ေရႊတိဂံုက
ဟုဆိုၾကသည္။   တည္ေနရာ..... ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္
ဉာဏ္ေတာ...္.......ဖိနပ္ေတာ္မွ စိန္ဖူးေတာ္ထိ
(၃၂၆) ေပ  ေက်ာ္ၾကားမႈ.......အေစာဆံုး ေစတီေတာ္ႀကီး
 (ကမာၻ႕အံ့ဘြယ္)   အမည္ေခၚတြင္ပံု   ရန္ကုန္တုိင္းကုိ
မြန္လူမ်ဳိးတုိ႔သည္ ဒဂုံတုိင္းဟု သမုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒဂုံတုိင္းမွာ တည္ထားေသာ
ဘုရားျဖစ္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ဒဂုံတုိင္းကဘုရားဟု ေခၚေ၀ၚေျပာဆုိခဲ့ၾကသည္။
မြန္ဘာသာျဖင့္ က်ာ္လဂုင္ ဟုေရးသားျပီး က်ဳိက္လဂုံဟုအသံထြက္ဆုိခဲ့ၾကသည္။
တတိယျမန္မာနုိင္ငံကုိ တည္ေထာင္ခဲ႔ေသာ အေလာင္းမင္းတရားၾကီးလက္ထက္တြင္
မြန္တုိ႔ကုိ တုိက္ခုိက္ေအာင္ျမင္ျပီးေနာက္ ဒဂုံကုိ ရန္ကုန္ဟု အမည္နာမ
ေျပာင္းလည္ခဲ႔သည္။ က်ဳိက္လဂုံကုိ က်ဳိက္ဒဂုံ ဟု ေခၚဆုိၾကသည္။
ေနာက္ပုိင္းတြင္ က်ဳိက္လဂုံ(သုိ႔) က်ဳိက္ဒဂုံသည္ ျမန္မာျပည္၏
မူပုိင္သေကၤတ အျဖစ္ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့သည္။ မူပုိင္က်ဳိက္ဆုိေသာ
စကားလုံးေနရာတြင္ ေရႊနုိင္ငံ(Golden land)ကုိ ကုိယ္စားျပဳေသာ ေရႊ ဆုိေသာ
စကားလုံးျဖင့္ အစားထုိးခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႔အတူ လဂုံ လုိလုိ ဒဂုံ လုိလုိ
ျဖစ္ေနေသာစကားလုံးကုိလည္း တိဂုံ ျဖင့္ အတည္ျပဳေပးလုိက္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ က်ဳိက္လဂုံ သည္ ျမန္မာျပည္တြင္မွာ သာမက ကမာၻ ႔ တ၀ွမ္းမွာ
ေရႊတိဂုံ ဟူေသာ အမည္နာမျဖင့္ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။   သမိုင္းေၾကာင္း   သဗၺညဳ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေဗာဓိပင္ရင္း သတ္ၱဌာန၌ (၇)ရက္စီ
အလွည့္က်စံေတာ္မူၿပီး (၄၅)ရက္ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူ ခဲ့သည္။ ဤသို႔
ေနေတာ္မူ (၄)ရက္ျပည့္ေျမာက္ၿပီး ေနာက္ တစ္ေန႔၌ ““ရာပဒတန္သတ္ၱဟ”” ျဖစ္သည့္
လင္းလြန္းပင္ရင္း၌ သီတင္းသုံး စံေတာ္မူစဥ္ကာလ။   ကုန္သည္ညီေနာင္
ထိုစဥ္ကာလ၌ မြန္တုိ႔ဌာေန၊ ဥကၠလာပမင္းႀကီး၏ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ
အသိၪၥနၿမိဳ႕၌ သု၀ဏၰအမည္ရွိေသာ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးရွိေလသည္။ ထိုသူေဌးႀကီးတြင္
တပုႆႏွင့္ ဘလႅိက ဟူေသာ သားႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ၎တို႔သည္ ကုန္သည္မ်ား
ျဖစ္ၾကသည္။ ၎ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔သည္ ကုန္မ်ားကို သေဘၤာျဖင့္ တင္ေဆာင္ကာ
မဇ်ၥိမေဒသသို႔ ကုန္ေရာင္းသြားၾကသည္။ မဇ်ၥိမေဒသပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းသို႔
ေရာက္ေသာအခါ သေဘၤာကို ဆိုက္ကပ္ေက်ာက္ခ်၍ ကုန္မ်ားကို လည္းအစီးေပါင္း
(၅၀၀)ေပၚသို႔ တင္ေဆာင္ကာ မဇ်ၥိမေဒသ၌ လွည့္လည္ေရာင္းခ်ၾကသည္။ တဖုႆ ဘလ္ႅိက
ကုန္သည္ညီေနာင္အဖြဲ႕သည္ ေဗာဓိပင္အနီးသို႔ ေရာက္ရွိ လာခဲ့ၾက၏။ ကုန္သည္တို႔
မဟာေဗာဓိပင္ အနီးသို႔ေရာက္ၿပီး တစ္ေန႔ သို႔မဟုတ္ တစ္ည၌ ႐ုက္ၡစိုးနတ္သည္
ကုန္သည္ညီေနာင္အား ကိုယ္ထင္ျပခဲ့၏။ ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔သည္
႐ုက္ၡစိုးနတ္အား ျမင္လွ်င္ အံ့ၾသသြားၾက၏။ အသင္မည္သူနည္း ဟုေမး၏။
႐ုက္ၡစိုးနတ္က .`အေမာင္တို႔ နားေထာင္ေလာ့ ကၽြႏ္ုပ္က တျခားမဟုတ္၊
ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဟိုးဘ၀က အေမာင္တို႔ႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊
ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဟိုးေရွးဘ၀က ေကာင္းမႈေကာင္းက်ဳိးမ်ား ျပဳခဲ့သူ ျဖစ္သျဖင့္
ယခုဘ၀တြင္ ႐ုက္ၡစိုးနတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အေမာင္တို႔ ယခု သင္တို႔ထံသို႔
ေရာက္ခဲ့သည္မွာ သင္တို႔ႏွင့္ကၽြႏ္ုပ္သည္ ယခင္ ဘ၀ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္ဖူးသူ
ျဖစ္သျဖင့္ သင္တို႔အား အက်ဳိးျပဳရန္ ဤသို႔ ကိုယ္ထင္ျပရျခင္းျဖစ္သည္
အေမာင္တို႔´ဟုေျပာသည္။ ကုန္သည္ညီေနာင္က `အသင္က မည္သို႔
အက်ဳိးျပဳဖို႔လာသနည္း´ဟု ႐ုကၡစိုးနတ္ကို ေမး၏။ ထိုအခါ
႐ုက္ၡစိုးနတ္က`နားေထာင္ေလာ့ အေမာင္တို႔ ကၽြႏ္ုပ္သင္တို႔အား
အက်ဳိးျပဳသည္ဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္ပါ။ ေျပာရလွ်င္ အေမာင္တို႔
ေရာက္ရွိေနသည့္ မဇၩိမေဒသတြင္ သုံးေလာကထြဋ္ထား ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားဟာ
ပြင့္ေတာ္မူၿပီး လင္းလြန္းပင္ေျခရင္းမွာ သီတင္းသုံး စံေတာ္မူေနတာမို႔
အေမာင္တို႔ သြားေရာက္ ပူေဇာ္ေလာ့ တိုက္တြန္းလမ္းညႊန္လိုတယ္
အေမာင္တို႔´ဟုဆိုလွ်င္ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ အလြန္တရာ
၀မ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးသြားၾက၏။ ခ်က္ျခင္းပင္ “ဒါဆို ကၽြႏ္ုပ္အား လမ္းညႊန္ျပပါ
႐ုကၡစိုးနတ္” ဟုေျပာ၏။ “ေကာင္းၿပီ ၊ အေမာင္တို႔၊”ထို႔ေနာက္
႐ုက္ၡစိုးနတ္သည္ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔အား ဘုရားရွင္
သီတင္း သုံးရာ လင္းလြန္းပင္အား လမ္းညႊန္ျပခဲ့၏။ သည္အခါ ကုန္သည္
ညီေနာင္တို႔သည္ သဒၵါပီတိအျပည့္ႏွင့္ ဘုရားရွင္ သီတင္းသုံးရာ
လင္းလြန္းပင္ရင္းသို႔ သြားၾက၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မုန္႔ႂကြပ္ေၾကာ္၊
ပ်ားမုန္႔ထုပ္ တို႔ႏွင့္ ဘုရားရွင္အား လွဴဒါန္းပူေဇာ္ျခင္းျပဳ၏။
ပထမဆုံး သရဏဂုံတည္သူ   ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား
မုန္႔ႂကြပ္ ေၾကာ္၊ ပ်ားမုန္႔ထုပ္တို႔ႏွင့္ ပူေဇာ္သက္ၠာကျပဳ
လွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ဘုရားရွင္မွ ဤသို႔ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ခဲ့သည့္အတြက္
ဗုဒ္ၶံသရဏံ ဂစၦာမိ၊ ဓမ္ၼံသရဏ ဂစၦာမိ ဟူသည့္ “ေဒြး၀ါဓိက” သရဏံဂုံ
တည္ခဲ့ကုန္၏။ ထိုစဥ္က “ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ” တည္းဟူသည့္
“ရတနာႏွစ္ပါး”သည္သာ ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး၊ သံဃာရတနာသည္
ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းမရွိေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသူအမ်ားသည္ ရတနာႏွစ္ပါးအားသာ
ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ေနၾကကုန္၏။ ဗုဒၶ၀င္သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လွ်င္
ေဂါတမဘုရားရွင္ လက္ထက္၌ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔သည္
ထူးျခားစြာ ဘုရားရွင္အား ပထမဆုံး ဆြမ္းကပ္ရသူႏွင့္ ပထမဆုံး သရဏဂုံ
တည္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့၏။   ဆံေတာ္ရွစ္ဆူ   ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ခြင့္၊
ဆြမ္းကပ္ခြင့္ရခဲ့သည့္အတြက္ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရသည္။ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက
ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔သည္ ဆြမ္းကပ္လွဴပူေဇာ္ၿပီးလွ်င္.“အရွင္ဘုရား၊
တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ျမတ္ဘုရားအား ထာ၀ရကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္ႏိုင္ရန္
ဘုရားရွင္ကိုယ္စား ပူေဇာ္ရာ တစ္ခုအား ေပးသနားေတာ္ မူပါဘုရား”
ဟုေလွ်ာက္ထား ေလ၏။ “ေကာင္းၿပီးခ်စ္သားတို႔” မိန္႔ေတာ္မူၿပီး သကာလ
ဦးေခါင္းေတာ္အား သုံးသပ္ၿပီး ဆံေတာ္ျမတ္ (၈)ဆူအား ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔
အားေပးသနားေတာ္မူရာ တဖုႆႏွင့္ ဘလ္ႅိက ကုန္သည္ ညီေနာင္တို႔သည္
၀မ္းေျမာက္ပီတိ အျပည့္ႏွင့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား
သေဘၤာႏွင့္ပင့္ေဆာင္ကာ ဥကၠလာပတိုင္းျပည္ သို႔ ျပန္ခဲ့၏။ တဖုႆႏွင့္ ဘလိ္ႅက
ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔ ဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ပင့္ေဆာင္ကာ
ဥကၠလာပတိုင္းျပည္သို႔ ျပန္လာလွ်င္ ဥကၠလာပတိုင္း၏ ျပည့္ရွင္မင္းျမတ္
ဥက္ၠလာပမင္းႀကီး ႏွင့္တကြ ျပည္သူတို႔က ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ႀကိဳဆိုကာ
ဖူးေမွ်ာ္ ၾကည္ညိဳၾက၏။   ေနာင္ေတာ္ႀကီးေစတီ ထို႔အတူ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား
ေစတီေတာ္အျဖစ္ တည္ထား ကိုးကြယ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ၾက၏။ ေစတီေတာ္အား
“သိဂၤုတၱရကုန္းေတာ္” ၌ တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ မင္းႏွင့္ျပည္သူတို႔က
ဆံုးျဖတ္ၿပီး သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္သို႔ ပင့္ေဆာင္ခဲ့၏။ သိဂုၤတၱရကုန္းေတာ္
သို႔ေရာက္လွ်င္ ဗုဒ္ၶဘုရားရွင္၏ ဆံေတာ္(၈)ဆူအား ႀကီးက်ယ္ခန္းနားသည့္
စံေက်ာင္း၊ မ႑ာပ္ႀကီး ေဆာက္လုပ္၍ပူေဇာ္ခဲ့သည္။ ယင္းစံေက်ာင္း မ႑ာပ္ေနရာ၌
အထိမ္းအမွတ္ေစတီတစ္ဆူ တည္ထားခဲ့ၾက၏။ ထုိေစတီသည္ “ေနာင္ေတာ္ႀကီးေစတီ”ဟု
အမည္တြင္၏။   ဌာပနာထားေသာ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္ ၄-ပါး
ဥကၠလာပမင္းႀကီးတည္ထားကိုးကြယ္ေတာ္မူေသာ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီး၌ ဘုရား
၄-ဆူ၏ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္ေလးဆူကို ဌာပနာထားသည္ဟု အဆိုရွိသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာတို႕၏
ဆံေတာ္ျမတ္၊ ဓာတ္ေတာ္ျမတ္တို႔အား ရန္သူတို႔ အလြယ္တကူ
မဖ်က္ဆီးႏိုင္ရန္အတြက္ နတ္တို႔သည္ ဌာပနာ တုိက္ထည့္သြင္းတည္ရန္
ႀကံ႐ြယ္ၿပီး သိဂုၤတၱရကုန္းေတာ္ အလယ္တည့္တည့္၌ “ေဇာက္ ၄၀၄ေတာင္၊ အနံ ၄၄
ေတာင္ရွိသည့္ ဥမင္လိုဏ္ေခါင္းတစ္ခုတူးခဲ့၏။ ထိုဥမင္လိုဏ္ေခါင္းအတြင္း၌
၁...ဆူးေလနက္ႀကီးထံမွ ရရွိေသာ ကကုႆန္ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေတာင္ေ၀ွးေတာ္
၂..ေရာဟဏီမည္ေသာ ဗိုလ္တေထာင္နတ္ႀကီးထံမွ ရရွိသည့္ ေကာဂမန
ျမတ္စြာဘုရားရွွင္၏ ေရစစ္ေတာ္ ၃..ဒကၡိဏ မည္ေသာ သကၤန္းကြ်န္း က်ိဳကၠဆံ
နတ္ႀကီးထံမွ ရရွိသည့္ ကႆပျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေရသႏုပ္သကၤန္းေတာ္ျမတ္
၄..တဖုႆႏွင့္ ဘလႅိက ညီေနာင္တို႔ထံမွ ရရွိေသာ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္၏
ဆံေတာ္ျမတ္(၈)ဆူအား မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ တေပါင္း လျပည့္ေန႔၌
ေက်ာက္ဖ်ာအခင္းအကာမ်ား ျပဳလုပ္၍ ဌာပနာတုိက္ ထည့္သြင္းေတာ္မူခဲ့သည္။
ထိုဆံေတာ္ဓာတ္တို႔ကို 'အၿမိႆရ' မည္ေသာ ေမွာ္ဘီနတ္ႀကီးက ေစာင့္ရသည္ဟု
ေမာ္ေဓာ ရာဇာ၀င္သမိုင္းႏွင့္ ေရႊတိဂံုသမိုင္း၊ အျခား
ပညာရွိတို႔ကဆိုၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေက်ာက္ဖ်ာတိုက္၏ အထက္ ၌ ေက်ာက္ဖ်ာတင္၍
ဌာပနာတုိက္အား ပိတ္ခဲ့၏။                                                       

                                                                                                 By: Hayman Soe

သတိ ဒီလိုေတြ ရွိေသးသည္။

"

　

ဘာသာေရးဆိုတာ လူေတြကုိ ပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးတဲ့အရာ၊ လူေတြပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ သြတ္သြင္းေနတဲ့ အရာပါ " တဲ့။ ႏုိင္ငံေရးသမားအမည္ခံၿပီး ႏုိင္ငံႀကီးတစ္ခုမွာ ဒုကၡသည္အမည္ခံထားတဲ့ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ ကြန္ျမဴနစ္ သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘာသာေရးအေပၚအျမင္လို႔ ဆိုပါတယ္။

တစ္ေန႔ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ျပည္ပႏုိင္ငံတစ္ခုမွ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ ဘေလာ့စေပါ့ လင့္ခ္ေလးေပး ရင္း ေျပာလာတယ္။ အဲဒါေလး ဖတ္ၾကည့္ပါတဲ့။ အဆိုပါလူႀကီးနဲ႔ သူ ခ်က္တင္မွာ အျပန္အလွန္ေျပာဆုိထား တာကုိ အေျခခံ ၿပီးေဆာင္းပါးေရးထားတဲ့ ဘေလာ့စေပါ့တစ္ခုေပါ့။ အဆိုပါလူႀကီးဟာ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံ လာသူတစ္ေယာက္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရးအေပၚအျမင္နဲ႔ ကာေမသု မိစၦာစာရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ခံယူခ်က္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကုိ ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္ဆိုတာကုိ က်ေနာ္ ထဲထဲ၀င္၀င္ မေလ့လာဖူးေသးပါဘူး။ အဲဒီလူႀကီးဟာ ကြန္ျမဴနစ္သမားပီပီ သူ႔ခံယူခ်က္ေတြက တကယ့္ကုိ (က်ေနာ္တို႔ အျမင္နဲ႔) တျခားစီပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီလူႀကီးရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ ကုိ ျပန္လည္ေခ်ပလို႔ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးတင္ထားတာပါ။ သူငယ္ခ်င္းက က်ေနာ့္ကုိ ဆက္ေမးပါတယ္။ ဘာသာေရးဆိုတာ လူ ေတြကုိ ပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတဲ့အရာလား… ဆိုတာကုိ ရွင္းခ်က္ေပးဦးကြာ။ ကုိယ္ေရးေနတာ သိပ္ လက္မ၀င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ကြ။

အရမ္းကုိ တာ၀န္ႀကီးလြန္းပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ေရးဖုိ႔လက္တြန္႔ေနမိတာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရးဗဟုသုတနည္းပါးသူေတြကုိ(အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြကုိ)အဆိုပါလူႀကီးက ေျပာေဟာေနမယ္ဆိုရင္ အရမ္းကို ရင္ေလးစရာျဖစ္ေနမလားလို႔ ေတြးမိၿပီး အတတ္ႏုိင္ဆုံးေရးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္ေပါ့။

ဘာသာေရးဆိုတာ လူေတြကုိ ပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတဲ့အရာလား ….?

သူေျပာတာက ဘာသာေရးလို႔ သာမန္ေျပာထားတဲ့အတြက္ဘာသာအားလုံးနဲ႔ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ ဘာသာ တရားအားလုံးဟာ လူသားေတြၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လမ္းျပေပးေနတယ္ဆုိတာကုိ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အၾကမ္း ဖ်င္းအားျဖင့္ သိထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာဘာသာေရးေတြမွာေတာ့ ခရုဇစ္ဆုိတဲ့ ဘာသာေရး စစ္ပြဲေတြ ရွိခဲ့ဖူးတာမုိ႔ အဆိုပါလူႀကီးရဲ႕ အယူအဆဟာ တစ္စိတ္တစ္ေဒသေတာ့ မွန္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ လည္း တခ်ဳိ႕ေသာဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြက ဘာသာတရားကုိ ဗန္းျပၿပီး (ခုတုံးလုပ္ၿပီး) အတၱအစြဲ၊ မာနအစြဲေတြနဲ႔ လုိရာဆြဲသြင္း ထင္ရာလုပ္ၾကလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာတရား အေနနဲ႔ လူေတြကုိ ပဋိပကၡျဖစ္ေစတာမဟုတ္ဘဲ လူေတြကသာ ဘာသာတရားရဲ႕အႏွစ္သာရကုိ အလြဲသုံးစား လုပ္ၿပီး ငါစြဲေတြနဲ႔ ဖန္တီးလို႔ ပဋိပကၡေတြျဖစ္ေပၚခဲ့ရတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါၿပီ။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တျခားဘာသာ အေၾကာင္းကုိ အေသးစိတ္မေလ့လာဖူးလုိ႔ သိပ္အမ်ားႀကီးမေျပာေတာ့ပါဘူး။

ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ေျပာၾကည့္မယ္ေလ။ အဆိုပါလူႀကီးဟာ ဘာသာေရးစာအုပ္ေတြ ကုိလည္း ဖတ္ဖူးခဲ့တယ္၊ ေလ့လာခဲ့ဖူးတယ္လို႔ ဆုိျပန္တယ္။ (ယုံရေတာ့ ခပ္ခက္ခက္ပါပဲ။ ဘယ္လိုဘာသာေရး စာအုပ္ေတြဖတ္ထားလဲေတာ့မေျပာတတ္ပါဘူး။) ေမးခြင့္ရွိရင္ေတာ့တစ္ခုေလာက္ ေမးလုိက္ခ်င္မိရဲ႕။ ခင္ဗ်ား ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ သူမ်ားအသက္ကို သတ္ခဲ့ဖူးတယ္လုိ႔ပါရဲ႕လား၊ သတ္ဖုိ႔ေရာ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳခဲ့ဖူးပါသလား။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အရိယာႏြယ္ ၀င္သားတပည့္ေတြကေရာ ဘာသာေရးအတြက္ဆုိၿပီး စစ္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲတာ၊ သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲတာေတြ ရွိခဲ့ပါ သလား။ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္ သာသနာဟာ ႏွစ္ေပါင္း၂၅၀၀ ေက်ာ္အတြင္းမွာေရာ ဘာသာေရး စစ္ပြဲ ေတြရွိခဲ့ပါသလား။ ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္ေတြထဲမွာေရာ အဲလိုမ်ဳိးေတြ ပါခဲ့လား။ ဒီေလာက္ေလးပဲ ေမးၾကည့္ ခ်င္ပါတယ္။ တကယ့္ဘုရားေဟာစစ္စစ္ေတြမွာေတာ့ မပါတာေသခ်ာတယ္။ မဆိုစေလာက္ ၀ိေရာဓိျဖစ္ခဲ့ၾက တာေတြေတာ့ ရွိမယ္ေပါ့။ ဒါဟာ ဘာသာတရားေၾကာင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ေစတာမဟုတ္ပါဘူး။

လူသားေတြရဲ႕ ႀကီးပြားေရးခ်မ္းသာေရးအတြက္ (ေလာကီေလာကုတၱရာအက်ဳိးအတြက္) " လာပါ.. က်င့္သုံး ၾကည့္ၾကပါ၊ စမ္းသပ္ၾကည့္ၾကပါ " ဆိုၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေၾကြးေၾကာ္လုိ႔ အတိအလင္းဖိတ္ေခၚထားပါတယ္။ တရားဂုဏ္ ေတာ္ ၆ ပါးထဲက တစ္ပါးေပါ့။ ဒီအခ်က္ကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ေပၚလြင္သြားပါၿပီ။ ေနာက္ငါးပါး သီလကုိ အေသးစိတ္ ေလ့လာၾကည့္လုိက္ပါ။ ဒီေန႔ကမၻာေပၚမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ငါးပါးသီလေလာက္ကုိေတာင္မွ ခ်ဳပ္ျခယ္တားျမစ္လြန္းတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆသူေတြအဖုိ႔ေတာ့ ဒီအယူ အေတြေပၚလာတာ မထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ္မက်င့္သုံးႏုိင္ရင္ မက်င့္သုံးခ်င္ရင္ ေနလို႔ရပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ဟာ သူ႔ကုိ ကုိးကြယ္ဖို႔ အတင္းမတုိက္တြန္းခဲ့ပါဘူး။ ေျမွာက္လည္း မေျမွာက္ခဲ့ သလို ေျခာက္လည္းမေျခာက္ လွန္႔ခဲ့ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ယုံၾကည္အားထားလုိ႔ လုိက္နာက်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူနတ္ျဗဟၼာ ဘယ္လိုသတၱ၀ါ မ်ဳိးပဲျဖစ္ေစ၊ ဘယ္ႏုိင္ငံသား၊ ဘယ္လူမ်ဳိးပဲျဖစ္ေစ အက်ဳိးရွိေစမွာ အမွန္ပါပဲ။

လူသားေတြရဲ႕ဘ၀အဆင့္တန္းျမင့္မားေစဖုိ႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္က သီလ သမာဓိ ပညာ ဆုိၿပီး ခ်မွတ္ေပးခဲ့တယ္။ သီလဆိုတာ ကုိယ္နဲ႔ ႏႈတ္ကုိ ထိန္းသိမ္းတာ၊ သမာဓိကေတာ့ စိတ္ကုိ ထိန္းတာေပါ့။ တစ္နည္း အားျဖင့္ ေမ်ာက္လုိျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကုိ Control လုပ္ေပးတာဟာ သမာဓိပါပဲ။ ပညာကေတာ့ဘ ၀ေတြေတာက္ေျပာင္ေစဖုိ႔ ထဲထဲ၀င္၀င္ေလ့လာဆည္းပူးတာပါပဲ။ ဘယ္ဘာသာရပ္မဆုိ၊ ဘာကုိမဆုိ အေသးစိတ္ေလ့လာတာကို ပညာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ေလာကီပညာ ေလာကုတၱရာပညာဆိုၿပီး ခြဲျခားလို႔ ရပါေသးတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ကိုယ့္က်င့္ (သီလ)ေကာင္းတဲ့လူက Good person တဲ့။ စိတ္ဓာတ္ တည္ၾကည္ခုိင္မာတဲ့သူက်ေတာ့ Right person ေပါ့။ စိတ္ဓာတ္က တည္ၿငိမ္ေအးေဆးလို႔ အဆင့္ျမင့္ပညာေတြ တက္လွမ္းႏုိင္ၿပီး ဘ၀ကို မွန္မွန္ကန္ကန္သုံးသပ္နုိင္သူကုိေတာ့ Noble person လို႔ ဆုိပါတယ္။ လူေတြမွာ အဲဒီသုံးခု မရွိေတာ့ဘူးဆိုရင္ တိရစၦာန္ေလာကနဲ႔ မထူးျခားေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါဟာ ဘာသာတရားက ခ်ဳပ္ျခယ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ပီပီျပင္ျပင္ ရပ္တည္နုိင္ဖို႔ လမ္းစဥ္ေတြပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာမွာ အဲဒီသုံးခ်က္က အဓိကပါပဲ။

က်ေနာ္ႏုိင္ငံေရးဆိုတာကုိ ၀ါသနာမပါပါဘူး။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတုိင္းမွာ ကုိယ့္ႏုိင္ငံအေၾကာင္း သိေအာင္လုပ္ရမယ္၊ သိထားရမယ္တဲ့။ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာေတာ့ သိေအာင္ေတာ့ လုပ္ရမယ္ေပါ့။ အခုေျပာေျပာေနတဲ့ ဒီမုိဆိုတဲ့အထဲမွာ အဲဒီလုိ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေရာေနတယ္ဆိုတာ ၾကားသိရတယ္။ သူ႔ဟာသူ သီးျခားရပ္တည္ၿပီး ျပည့္စုံေနတဲ့ ဒီမုိ..... ထဲကို ဘာေသာ ညာေသာဆုိတာေတြ ထည့္ျဖည့္ေနစရာမလုိသလို၊ ကိုယ္ ဗရမ္းဗတာ ေနခ်င္တုိင္း ဒီမုိ.... ကို ခုတုံးလုပ္ ေျပာေနတာကိုလည္း လက္မခံပါဘူး။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံနဲ႔လူမ်ဳိးကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတယ္လို႔ မသတ္မွတ္ႏုိင္ပါဘူး။ တကယ္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတယ္ တကယ္ပဲ အက်ဳိးကုိ လုိလားတယ္ဆုိရင္ တကယ့္ အမွန္တရားကုိ ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေပးဖုိ႔ လိုပါမယ္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ျပည္သူလူထုဟာ သူငယ္ႏွပ္စားေလးေတြ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာပါပဲ။ အဲဒါေလး သေဘာေပါက္ရင္..... အားလုံးဟာ အုိေကသြားပါလိမ့္မယ္။

ကဲဗ်ာ..... ေတာ္သင့္ၿပီ ထင္ပါတယ္။

၀န္ခံခ်က္။ ။ အဲဒီလူႀကီးေျပာျပတဲ့ ကာေမသုမိစၦာစာရအေၾကာင္းက ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဖီလာကန္႔လန္႔ျဖစ္ေနလို႔ မတင္ျပေတာ့ဘူးဗ်ာ။ တစ္စုံတစ္ရာ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္ အားနည္းခ်က္ ပါခဲ့ရင္ က်ေနာ့္တာ၀န္သာျဖစ္ပါတယ္။                                                                                                         

                                                                                                   ရွင္းသန္႔