ဗုဒၵဧ။္အတၱနာထ၀ါဒႏွင့္ အတၱဆန္မႈကို ေလ့လာျခင္း

ဒီဘေလာ့ကို စတင္တည္ေဆာက္တဲ့ မနက္ခင္းေလးမွာပဲ့ အိပ္ယာႏိုးႏိုးျခင္း ေတြးမိတာ
က ဦးဇင္းတို႔ ဘုရားေဟာထားတဲ့ အတၱနာထအေၾကာင္းပါပဲ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိသာ အရွင္သခင္အျဖစ္အားကိုးဖို႔ ဘုရားက လူသားေတြကို တိုက္တြန္းအာေပးခဲ့တယ္ေလ။
ဒီေတာ့ ဒီ၀ါဒဟာ ဒီေန႔ေခတ္ လူသားေတြ (သကၠာယမျပဳတ္ေသးတဲ့လူသားေတြ)တစြဲ
တည္းစြဲေနတဲ့ အတၱဆန္မႈနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ားကြာျခားပါသလဲ။ ေတြးစရာပါပဲ့။ ငါတေကာ ေကာေနၾကတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္ေနထိုင္မႈစနစ္မွာ မ်က္လံုးဖြင့္သည္မွ မ်က္လံုးပိတ္သည္အ
ထိ ရွာေဖြစုေဆာင္းေနၾကတာက ငါ့အတြက္ပါပဲ့။ ဒီငါ့အတြက္ေတြဟာ အတၱနာထေတြ
လား။ မိမိကိုယ္ကို အားကိုးၾကတာလား။ မဟုတ္ပါဘူး။ ကို္ယ့္ကို ေလာဘမီးေလာင္
ေလာင္တိုက္သြင္းၾကတာပါ။ ေလာဘဆိုတဲ့ေနရာမွာလည္း သမေလာဘနဲ႔၀ိသမေလာ
ဘဆိုျပီးႏွစ္မ်ိဳးရွိိပါတယ္။ သမေလာဘဆိုတာက ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ သဟဇာတျဖစ္တဲ့
လိုခ်င္မႈမ်ိဳးပါ။ ၀ိသမေလာဘဆိုတာက လူ႔ေလာကၾကီးကို အပ်က္ဘက္ဦးတည္ေစတဲ့
မေကာင္းတဲ့တရားတစ္မ်ိဳးပါ။ ေန႔စဥ္ဘ၀စားေသာက္ေနထိုင္မႈအတြက္ သမေလာဘ
ေတြ ရွိတာကို အျပစ္မဆိုသာေပမဲ့ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာဆိုတဲ့ ၀ိသမ ေလာဘမ်ိဳးၾကေတာ့ လူသားအားလံုးအတြက္ အက်ိဳးမရွိပါဘူး။ ဒီ၀ိသမေလာဘေၾကာ
င့္ပဲ့ ဒီေန႔ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ စစ္ပြဲေတြျဖစ္ၾက၊ေသေၾကပ်က္စီးၾကနဲ႔ ၀ရုန္းသုန္းကားျဖစ္
ေနရတာေပါ့။ ဒီေတာ့ အတၱဆန္မႈဆိုတာက ဒီ၀ိသမေလာဘကို အေျခခံပါတယ္။ ေလာဘဆိုကတည္းက ေလာဘနဲ႔မိတ္ေဆြျဖစ္တဲ့ ေဒါသ၊ေမာဟတို႔လည္း ပါလာျပီ
ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအတၱဆန္မႈဆိုတာဟာ အကုသို္လ္စိတ္(၁၂)ပါးမွာ အေျခခံပါတယ္။
ဦးဇင္းတို႔ဘုရားရွင္ရဲ႕ အတၱနာထ၀ါဒဆိုတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသလြတ္အထင္ၾကီး
ဖို႔အတြက္ အားေပးအားေျမာက္ျပဳထားတဲ့ ၀ါဒမဟုတ္ဘူး။ လူသားစြမ္းအင္ အရင္းအျမ
စ္ကို ေဖၚထုတ္ေပးတာပါ။ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔သဟဇာတျဖစ္ေစျပီး ညီညြတ္မွ်တစြာ ေနထို
င္ျပဳမူ က်င့္သံုးတတ္ေအာင္ သင္ေပးတဲ့၀ါဒပါ။ စိတ္ပ်က္အားငယ္လက္ေလ်ာ့တတ္သူ
ေတြကို အားမာန္အျပည့္နဲ႔ ဘ၀ခရီးခဲကို ေလွ်ာက္လွမ္းတတ္ေအာင္ သင္ေပးတာပါ။ ငါ့အတြက္ဆိုတာထက္ သူမ်ားအတြက္ဆိုတဲ့အေတြးကို သြတ္သြင္းေပးတဲ့ အတၱနာထ
ပါ။ ဒီေတာ့ အတၱနာထေခါင္းစဥ္ေအာက္က ပရဟိတလုပ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာပါပဲ့။ ငါတေကာေကာဖို႔အတြက္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ေဒသနာမဟုတ္ပါဘူး။